بزرگنمايي:

پیام فارس - اخبار فارس در دی ماه 1391 متنوع و جذاب بود؛ افزایش حجم آب سدهای استان، تولید برق از زباله در شیراز، آمادگی ورزشگاه حافظیه برای میزبانی بازی های رسمی فوتبال، دستگیری چند قاتل فراری در کازرون و مرودشت، ترویج سبک زندگی سالم روی پرده سینماها، تولید 700 تن ماهی پرواری، سهم 75 درصدی خودروها در آلودگی هوای شیراز و کاشت به لیمو در جهرم برای اولین بار... اما انگار یک خبر از قلم افتاده بود.
  آن روزها یک خبر مهم از قلم افتاد و در بین صفحات رنگارنگ اینترنتی و لا به لای کاغذ روزنامه ها دیده نشد؛ خبری در مورد 6 مرد که زانوی خود را در بیمارستان شهید بهشتی شیراز به تیغ سپردند تا پس از عمل جراحی، زندگی ساده خود را از سربگیرند، اما تیغ روی دیگر خود را نشان داد، مسیر رویاپردازیشان را مسدود کرد و اجازه زندگی رایج و آرام را از آنها گرفت. این بیماران به عفونت شدید و ناشناخته ای مبتلا شده و حالا بعد از 7 سال تحت تاثیر عوارض مخرب استفاده از داروهای شیمیایی به مردان مغلوب تبدیل و زمین گیر شده اند.
عواقب یک جراحی ساده
یکی از این بیماران تیرماه امسال نیز زیر تیغ جراحی رفته و برای پای از کار افتاده اش 6 میلیون تومان هزینه کرده است. "حسین مختاری" که به دلیل استفاده از داروهای شیمیایی بسیار قوی دچار ناراحتی اعصاب شده است از بی توجهی مسئولان بهداشت و درمان انتقاد می کند و می گوید: وضعیت مثانه ام دچار اختلال شده است و به علت آسیب دیدن کلیه ها در دفع ادرار بی اختیارم.
وی با اشاره به این که عفونت ناشناخته ناشی از آلودگی اتاق عمل و ابزار جراحی بوده است، ادامه می دهد: هیچ کدام از پزشکان کشور نوع عفونت را تشخیص نداده اند و حتی بیمارستان میلاد تهران نیز به دلیل شدت عفونت و ناشناخته بودن آن از پذیرش ما امتناع کرد.
مختاری که راننده ماشین سنگین بوده و بعد از جراحی زانو شغل خود را از دست داده است، اضافه می کند: با این که بیمارستان مقصر اصلی پرونده شناخته شد، سازمان تامین اجتماعی هزینه از کارافتادگی ما را قبول نکرد و بعد از چند سال با پرداخت 10 میلیون تومان دیه، ماجرا را فیصله دادند.
وی از مسئولان وزارت بهداشت و درمان و تامین اجتماعی می خواهد در تصمیم خود تجدید نظر و هزینه های درمان 6 بیمار مبتلا به عفونت را پرداخت کنند.
رضایت نامه های اجباری
یکی دیگر از بیماران که پس از جراحی 10 روز در کما بوده و 7 ماه در بیمارستان بستری شده است نیز به دلیل ضعف اعصاب و معلولیت، روزهای ملال آوری را می گذراند. "مسعود رضازاده لنگرودی" که تا قبل از عمل جراحی به عنوان کارپرداز در یکی از شرکت های خصوصی فعال بود از محل کار نیز اخراج شده است.
وی از ریزش مو و ضعف در بینایی به عنوان عوارض مخرب این عفونت ناشناخته یاد می کند و می گوید: به دلیل از کار افتادن کلیه ها مدتی در بخش آی .سی. یو بستری شده ام و این وضعیت، اختلافات شدید خانوادگی را به دنبال داشته است.
رضازاده که وضعیت وخیم تری نسبت به سایر بیماران داشته است، به دریافت 20 میلیون تومان دیه اشاره و اضافه می کند: همین مبلغ را نیز بعد از چند سال به صورت اقساطی واریز کردند.
وی با تاکید بر این که دریافت رضایت نامه ها در قبال پرداخت مبالغ ناچیز، برخلاف میل باطنی بیماران و به صورت اجباری بوده است، ادامه می دهد: از مسئولان تقاضا داریم پرونده های پزشکی ما را مجددا مورد بازنگری قرار دهند تا بخشی از گرفتاری هایمان جبران شود.
تشخیص براساس مستندات
کمیسیون پزشکی قانونی در اسفند 92 اعلام کرده است: "در مورد بیمارانی که در بیمارستان شهید بهشتی شیراز تحت عمل جراحی ترمیمی روی زانو قرار گرفته اند و دچار عفونت مفصل زانو بعد از عمل جراحی شده اند، نقص در روند استریلیتی وسایل ارتوپدی به کار رفته حین عمل جراحی محرز است". در نامه دیگری هم که دانشگاه علوم پزشکی شیراز به سازمان نظام پزشکی ارسال کرده است نتایجی که در کمیته تجزیه و تحلیل خطاهای پزشکی این دانشگاه به دست آمده، اعلام شده است.
پیگیری نماینده مجلس
افرادی که اهل مطالعه هستند بدون شک می توانند 1300 صفحه کاغذ را تصور کنند. پرونده پزشکی رضازاده 1300 صفحه است و صفحات مستندات پزشکی مختاری 640 ورق می خورد. در روزهایی که حتی ماشین حساب در محاسبه مبالغ فسادهای مالی درمانده می شود، ارقام دیه این بیماران از کارافتاده بسیار ناچیز است. "مسعود رضایی" نماینده مردم شیراز در مجلس شورای اسلامی نسبت به پیگیری مشکلات این بیماران قول مساعد می دهد و امیدوار است در پایتخت برای احقاق حق آنها اثرگذار باشد.
هیچ کدام از مسئولان نمی توانند زندگی عادی را به آنها باز گردانند، اما می توانند در نقش فرشته ای نجات بخش، رنجشان را کاهش دهند.