بزرگنمايي:

پیام فارس- تشکل‌های دانشجویی فرهنگ و سیاست، آرمان (عدالت‌خواه) و بسیج دانشگاه شیراز در این نامه نوشتند: از ابتدایی‌ترین وظایف مجموعه مدیریت یک دانشگاه ساماندهی شایسته عوامل تحت‌امر خود به گونه‌ای است که در این میان تعدی و ظلمی که شان انسانی عوامل خدوم و البته دانشجویان را خدشه‌دار می‌کند، رخ ندهد.

تشکل‌های دانشگاه شیراز عنوان کرده‌اند: در کمال تاسف وضعیتی که دانشگاه شیراز در آن قرار داشته و دارد فرسنگ‌ها به دور از وضعیتی است که شایسته آن است؛ تا آنجا که پربیراه نیست اگر این وضعیت، «فاجعه» توصیف شود.

این دانشجویان از ناخشنودی شدید دانشجویان دانشگاه شیراز و نادیده انگاشتن کرامت انسانی سخن گفته اند و افزوده اند:‌، داستان سه‌ استاد اخراجی دانشکده مهندسی در سال گذشته که لکه سیاهی در تاریخ دانشگاه شیراز است، بی‌عدالتی‌ها و اتفاقات عجیبی همچون تحمیل انزوا به اساتید انقلابی، نخبه و مستقل که با مرگ چند انسان همراه شده است، از موارد فاجعه با راست. 

در این بیانیه یکی از آخرین مصادیق این رویه غلط و فاجعه‌بار در دانشگاه شیراز چنین بیان شده است: از آن موارد منحصربه‌فرد و کم‌نظیری که کمتر مجموعه‌ای همچون دانشگاه شیراز می‌تواند به خود ببیند، انتهای ماجرای دادخواهی یکی از اساتید دانشگاه شیراز، دکتر پویان چنگیزی است که در نهایت بدون حتی یک رسیدگی درخور و حداقلی، به مرگ ختم شده است. 

 دانشجویان در ادامه با بیان اینکه به جای پاک کردن صورت مسأله به هوای «ایجاد جوی آرام و بدون تنش»، شایسته است به شکلی شفاف و روشن به فسادها و زدوبندهای درون‌گروهی و نیز پرونده‌سازی‌ها و تخریب‌ها و باندبازی‌ها رسیدگی شود و با متخلفان برخوردی مناسب صورت گیرد، بیان کردند: برخوردهای امنیتی بیجا، نه‌تنها عزم دانشجویان را برای عدالتخواهی و مطالبه‌گری سست نخواهد کرد بلکه به اهتمام آنان در این مسیر خواهد افزود و درصورت تکرار رفتارهای اینگونه در مقابل خواسته‌های به حق، دانشجویان برای اعتراض به نامه‌نگاری‌های اینچنینی بسنده نخواهند کرد و اقدامات قانونیِ جدی‌تری را در پیش خواهندگرفت.

این تشکل ها نوشتند:‌تمام مسائلی که در این نامه به آن پرداخته شده است، مسائلی کاملا «انسانی» و فارغ از مسائل سیاسی مرسوم است، تا آنجا که تشکل‌هایی با دیدگاه‌های سیاسی بسیار متفاوت در راستای این مطالبه‌گری گرد هم آمده و در ارسال این نامه دست به دست هم داده‌اند.