بزرگنمايي:

فارس آنلاین - شامگاه یکشنبه و در نیمه‌راه اردیبهشت شیراز، یکی از زیباترین باغ عمارت‌های شیراز، پذیرای جمعی از هنرمندان، ادیبان، نویسندگان و شاعران شیراز و فارس بود که دعوت شهردار شیراز را برای دیداری صمیمی و واگویه‌ی حرف‌ها، پذیرفته بودند.
به گزارش ایسنا منطقه‌ی فارس، شامگاه یکشنبه شانزده اردیبهشت ماه، جمعی از جامعه‌ی کثیر اهالی فرهنگ و هنر دیار فارس در باغ‌عمارت نارنجستان قوام، که از زیباترین آثار تاریخی و هنری شیراز محسوب می‌شود، در دیدار با شهردار شیراز، به واگویه‌ی دل‌مشغولی‌ها و نقطه نظرات خود پیرامون وضعیت کنونی فرهنگ و هنر و اهالی آن پرداختند.
سیروس رومی، پیشکسوت عرصه‌ی رسانه و پژوهشگر تاریخ مطبوعات، یکی از مهمترین دغدغه‌های اهالی هنر را نداشتن آرامستانی اختصاصی دانست.
این نویسنده و شاعر شیراز را زادگاه روزنامه و خوشنویسی و روایت و شعر برشمرد و تاکید کرد که در تمام ایران آرامستانی ویژه‌ی اصحاب فرهنگ و هنر وجود دارد، جز شیراز.
او البته از نیاز فرهنگ عمومی به نگاهی دگرگونه را نیز متذکر شد و در ادامه از لزوم توجهی جدی به نام‌گذاری گذرها، معابر، بوستان‌ها و ... و به‌کارگیری سلیقه‌ای زیباتر در این ارتباط شد.
رومی با اشاره به نیاز روز افزون شیراز به ایجاد و توسعه‌ی فرهنگسراها، مکان‌های موصوف موجود را نیز نیازمند بازنگری به لحاظ مدیریت و نوع فعالیت دانست و تاکید کرد که می‌توان این مراکز را به اهل آن در بخش خصوصی سپرد و شهرداری را در مقام ناظر بر فعالیت‌ها قرار داد.
این روزنامه‌نگار پیشکسوت، همچنین شیراز را نیازمند تالار شهر دانست و تاکید کرد که پیش از این قرار بر ساخت تالاری با عنوان تالار مرکزی شیراز بود که کسی از سرنوشت آن بعد از قریب به یک دهه، اطلاعی ندارد.
معاون فرهنگی جهاددانشگاهی فارس، استاد دانشگاه، نویسنده و پژوهشگر نیز در این مراسم خطاب به شهردار شیراز گفت: اهل هنر در شیراز، شهری که نه در ایران بلکه در جهان شهره به فرهنگ و هنر و اندیشه و فرهنگوری است، مغفول و مظلوم مانده‌اند.
محمدرضا خالصی گفت: استاد رومی می‌گوید قبرستان به اهالی فرهنگ و هنر بدهید، من می گویم به آنها زندگی بدهیدیت می‌کند؛ زندگی و زیست هنرمندان این شهر با فراز و فرودهای فراوانی مواجه است.
خالصی با اشاره به پیام شهردار به برنامه‌ی شب شعر شیراز، گفت: شما در آن پیام گلایه کرده‌ بودید که چرا از سوی یونسکو شیراز شهر خلاق ادبی شناخته نشد، در این موضوع باید مسئولان را بخوانیم و از آنان سئوال کنیم. چرا که شیراز به درستی شهر خلاق ادبی است و در این هیچگونه شکی نیست و تاریخ صدها ساله آن نشان از خلاقیت علمی، ادبی، هنری و فرهنگی دارد، به سبب کم‌کاری مسئولان این استان از این مقوله‌ی مهم محروم شد.
او با بیان اینکه تمام هنرمندان شیراز به جد در خلوت خود کار و تلاش کرده و خلاقیت را در آثارشان به نمایش گذاشته‌اند، گفت: این هنر و خلاقیت و توانمندی توسط مسئولان سیاسی و فرهنگی استان به‌خوبی دیده و نشان داده نشده است.
این پژوهشگر و نویسنده، با تصریح اینکه شیراز حرکت‌های جدی فرهنگی و هنری داشته و صاحب مکاتبی در خوشنویسی، نقاشی، ادبی، فلسفی، عرفانی و ... بوده است، گفت: این همه نشان از عظمت، خلاقیت و حرکت‌های وسیع و دامنه‌دار علمی و پژوهشی این شهر دارد؛ اما وقتی وارد زیست هنرمندان شیراز می‌شویم، می‌بینیم متولیان امور فرهنگی عرصه را بر فرهنگوران تنگ کرده‌اند؛ این تنگ‌نظری‌ها، به ضرر عرصه‌ی اندیشه‌ی کشور به طور عموم و فارس و شیراز به طور خاص می‌شود.
خالصی با انتقاد از اینکه هنرمندان و فرهنگوران این دیار زینت‌المجالس سیاسیون شده‌اند، تصریح کرد: وقتی نگاه به عرصه‌ی هنر و فرهنگ و اهالی آن، این باشد، چیزی از فرهنگ و هنر باقی نمی‌ماند؛ لذا این درد و ناراحتی را باید جدی گرفت و با ایجاد فضایی مناسب زمینه‌ی بروز و ظهور خلاقیت‌های ایشان را فراهم کرد.
او با تصریح اینکه خلاقیت‌ هنرمندان و فرهنگوران دیار شیراز بدون حمایت اهل سیاست هم شکل گرفته و می‌گیرد، گفت: اهل سیاست و سیاسیون اگر سنگ‌اندازی و ایجاد مشکل نکنند، خلاقیت هنرمندان و فعالیت‌های هنری و فرهنگی آنان جریان داشته و دارد.
خالصی گفت: وقتی معاونت فرهنگی به حیاط خلوت شهردار بدل شود و در جایی قرار گیرد که یک فضای کاملا فرهنگی به وجهه‌المصالحه‌ی شهرداری و شورا تبدیل گردد تا شهردار به عمران و پول و درآمد و امور جاری شهر برسد؛ این در شیراز مملو از هنر و اندیشه و فرهنگور قابل قبول نیست!
وی با تاکید براینکه فرهنگ و مسائل فرهنگی و هنری اولین و بزرگترین و پررونق‌ترین امور باید باشد، گفت: آقای شهردار اگر شما بر حرف خود مصر هستید که شیراز شهر خلاق ادبی است، باید در این مسیر تدبیری دیگر بیندیشید.
خالصی با اشاره به بزرگانی نظیر سید علی‌ خان شیرازی و یادآوری اینکه او بزرگترین شارح صحیفه‌ی سجادیه در جهان اسلام و یک فرد شیعی و شیرازی بود، گفت: امروز او را جزو شاعران سعودی قرار داده‌اند حال انکه علامه امینی شعر او را بهترین اشعار در الغدیر می‌داند؛ یا ابوحیان توحیدی‌شیرازی را عرب می‌دانند در صورتی‌که قبر او در همین شیراز خودمان است.
این پژوهشگر با یادآوری اینکه بزرگان بسیاری در شیراز زندگی کرده و مدفون هستند، تصریح کرد: امروز هم از این دست بزرگان کم نداریم؛ بی‌مهری است که فرهنگوران و ادیبان و شاعران و هنرمندان این شهر از بی‌مهری‌های اهل سیاست در رنج باشند؛ شیراز از این همه بی‌مهری رنج می‌برد.
خالصی با تصریح اینکه خلاقیت در چشم و انگشت و اندیشه‌ی هنرمندان این دیار وجود داشته و دارد، لازمه‌ی به بروز و ظهور رسیدن آنها را حمایت‌های معنوی و مادی دانست که تاکنون وجود نداشته است و تاکید کرد باید امیدوار بود که با تمام این بی‌مهری‌ها و بی توجهی‌ها خداوند سایه فرهنگوران و اندیشه‌ورزان شیراز بر سر فرهنگ این شهر را مستدام بدارد.
احد ده‌بزرگی، شاعر شیرازی نیز دیگر سخنران این برنامه بود که از شهردار درخواست کرد با تاسیس یک زورخانه در محله‌ی دروازه اصفهان که تقاضای آن را ارائه کرده‌ است موافقت کند.
ابوتراب خسروی، نویسنده‌ی معاصر شیرازی نیز در سخنانی کوتاه، مهمترین خواسته‌اش را تاسیس مرکزی برای گردهمایی شاعران، نویسندگان، ادیبان، فیلسوفان و سایر اندیشمندان کشور در شهر شیراز عنوان کرد؛ جایی که به مرکز تلاقی افکار و اندیشه‌ها بدل شود.
پروانه نجاتی، شاعر شیرازی نیز با یادآوری اینکه موسس اولین و تنها تشکل فرهنگی ادبی تک جنسیتی کشور در شیراز محسوب می‌شود، از شهردار شیراز درخواست کرد که به تشکل‌های غیردولتی خصوصا تشکل‌های زنان اعتماد کرده و بخشی از امور را به آنان بسپارد.
نجاتی همچنین مدعی شد که کارمندان بخش‌های مختلف دولتی به دلیل آنکه حقوق ثابت دریافت می‌کنند و از پایداری شغلشان مطمئن هستند به روزمرگی دچار می‌شوند لذا برای جبران خلاء ایده و نظر، فراخوانی از طرق تلویزیون منتشر شده و از جوانان خلاق و دارای ایده در زمینه‌های مختلف دعوت شود.
این شاعر شیرازی تاکید کرد که به جای ارائه‌ی ایده به شکل مکتوب، باید زمینه‌ای فراهم کرد که صاحب ایده خود اجرا کننده یا حداقل ناظر بر اجرای آن باشد تا ایده به نام و کام دیگران ثبت و اجرا نشود.
امیر سبوکی نیز به‌عنوان هنرمند عکاس، به عنوان یکی از سخنرانان به طرح پیشنهاداتی پرداخت و با انتقاد از نبود چشم‌انداز و استراتژی مشخص در حمایت از هنرمندان به‌ویژه هنرمندان عکاس، خواستار توجه به این گروه شد.
سبوکی با اشاره به اینکه عکاسان صاحب نام و سبکی در شیراز زندگی کرده و می‌کنند و این شهر پیشینه‌ای در عرصه‌ی هنر عکاسی دارد،‌ خواستار حمایت شهرداری برای راه‌اندازی موزه‌ی عکاسی شد.
او همچنین تاکید کرد که شیراز نیازمند ایجاد موزه‌ی هنرهای معاصر برای فراهم کردن بستر عرضه‌ی خلاقیت‌های هنرمندان این عرصه است.
رحیم هودی، پیشکسوت تئاتر نیز در این برنامه به طرح دیدگاه‌های خود پرداخت و با تصریح اینکه باید فکر قبرستان را رها کرد، لزوم توجه بیشتر به هنرمندان و فرهنگوران زنده و در قید حیات را یادآور شد.
او پیشنهاد داد که واژه‌ی فرهنگ و هنر را جایگزین فرهنگ و ارشاد کنیم زیرا کلمه‌ی ارشاد در کنار فرهنگ جایگاه مانوسی ندارد.
استادآقا یکی از هنرمندان هنرهای تجسمی دیگر سخنران این نشست بود که به طرح انتقاداتی در حوزه‌های مختلف فضا، منظر و زیباسازی شهری در شیراز پرداخت.
او با تاکید بر اینکه هنرمندان هنرهای تجسمی مظلومتشان بیش از سایر هنرمندان است، از برخی پسترهای طراحی شده برای برنامه‌های روز و هفته‌ی شیراز و بنر تهیه شده برای معرفی برنامه‌ی نشست فرهنگوران و هنرمندان با شهردار، انتقاد کرد.
استادآقا معتقد است که می‌توان با بهره‌گرفتن از هنرمندان حال حاضر شیراز، بهترین شکل‌های هنر تجسمی را در پوسترها و بنرهای مورد استفاده تجلی داد حال آنکه از وجود آنان استفاده مطلوب نمی‌شود.
او با این تاکید که سازمان زیباسازی شیراز را باید سازمان زشت‌سازی نامید و گفت: ما هنرمندان آنقدر بدبخت هستیم که به واسطه آنکه فرهنگ و ارشادی نیست و اکنون این اداره در شیراز مدیر ندارد، به دامن شهرداری متوسل شده‌ایم!
استادآقا گفت: شهرداری‌ها و شوراها باید نهادهایی غیرسیاسی باشند تا فعالیت‌های آنها مداوم و تاثیرگذار باشد؛ اما امروز شهرداری‌ها نه در شیراز که در سراسر کشور سیاسی است؛ شهردار باید غیرسیاسی باشد، در این صورت اندیشه و فعالیت‌هایش تداوم پیدا می‌کند؛ اگرنه تنها برای منافع سیاسی خود و گروه خود کاری تبلیغاتی انجام می‌دهد.
زارع، از کارگردانان جوان سینمای استان فارس و شیراز نیز طی سخنانی هنرمندان این عرصه را مظلوم‌ترین هنرمندان در شیراز دانست.
او با اشاره به اینکه در گذشته خواستار حمایت شهرداری و شورای شهر از ساخت فیلمی مستند در مورد امین فقیری شده بود اما مورد بی‌مهری و بی توجهی قرار گرفت، حمایت از هنرمندان را بسترساز معرفی هرچه بهتر شیراز و داشته‌های آن دانست.
به گزارش ایسنا، شهردار شیراز نیز در پایان این نشست که بیش از سه ساعت به طول انجامید، بر لزوم تشکیل جلساتی تخصصی با حضور هنرمندان و فرهنگوران رشته‌ها و حوزه‌های مختلف تاکید کرد تا امکان طرح مطالب و پیگیری مسائل وجود داشته باشد.
حیدر اسکندرپور با تصریح اینکه شیراز امروز حاصل کار فرهنگوران، نویسندگان و هنرمندان این دیار است، گفت: شیراز دیروز به گفته‌ی مهندس بهشتی، شعر شهر است؛ هنرمندان و نویسندگان و خالقان اندیشه، در گذشته شعر شهر سرودند، به همین دلیل شیراز جذاب بود و شهر روح داشت.
اسکندرپور گفت: ما با شهرهایمان چه کرده‌ایم، حس خوب زندگی مدت‌هاست با نوع شهرسازی و معماری ما از شهرها گرفته شده است؛ ما نیاز داریم دوباره و با کمک هنرمندان و فرهنگوران شیراز، شعر شهر بسرائیم.
شهردار شیراز گفت: ما می‌خواهیم داستان شیراز را دوباره روایت کنیم، شهرداری و شورا داستان این شهر را دوباره روایت خواهد کرد.
انتهای پیام