بزرگنمايي:

فارس آنلاین - شیراز- دومین جشنواره مطبوعات فارس پس از افزون بر دو سال وقفه، در اردیبهشت 97 در شهرلار مرکز شهرستان لارستان در جنوب استان برگزار شد.
  دور نخست این جشنواره در 14اسفندماه 1394 برگزار شده بود.
دومین جشنواره مطبوعات فارس 21 برگزیده داشت که از آن میان روزنامه افسانه با 9 جایزه پرجایزه ترین رسانه شد، پس از آن خبر جنوب و روزنامه نی‌ریزان با 3 برگزیده و روزنامه سبحان با 2 اثر در زمره برگزیدگان این جشنواره بودند.
همچنین پیام اوز، عصر مردم، صحبت نو و‌ خبرگزاری آبان‌پرس نیز از دیگر برگزیدگان جشنواره مطبوعات شناخته شدند.
دومین جشنواره مطبوعات استان فارس در حالی برگزار شد که ارسال آثار بیش از دو بار در تاریخ‌های گوناگون تمدید شد و در مرحله نخست آن 490 اثر به دبیرخانه جشنواره ارسال شد.
با آنکه جشنواره امسال عنوان جشنواره «مطبوعات و رسانه‌های برخط» را یدک می‌کشید، تنها یک اثر از خبرگزاری آبان ‌پرس در میان برگزیدگان دیده می‌شد و هیچ اثری از دیگر خبرگزاری‌ها شایسته تقدیر نبود.
همچنین در بخشی همچون خبر نیز هیچ اثری شایسته برگزیدگی یا تقدیر شناخته نشد.
برخی آثار در بخش‌هایی شرکت داده شده بود که درواقع متعلق به آن بخش نبود مثلاً گزارش در بخش یادداشت تقدیر شد.
در بخش عکس تنها یک تن شایسته مقام اول شد و مقام دوم و سومی برای معرفی وجود نداشت و داوران در بیانیه خود عدم استقبال عکاسان را دلیل بی‌ رقیب بودن آن عنوان کردند.
افزون بر این از افرادی نیز با عنوان شایسته تقدیر در بخش‌های گوناگون نام برده شد که بدون دریافت حتی یک لوح تقدیر بدرقه شدند با آنکه صِرف عنوان کردن نام یک تن، گواهی بر کسب عنوان شایسته تقدیر برای آن فرد نیست.
در این میان برخی خبرنگاران نیز به این مراسم با عنوان برگزیده دعوت شده بودند که تا پایان مراسم نامی از آ‌ن‌ها برده نشد.
این در حالی است که طی مسافتی حدود 330 کیلومتر از شیراز برای دستاوردی با عنوان هیچ، توجیه‌ پذیر نیست.
مدیرگروه رسانه اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی در پاسخ به اعتراض خبرنگاری که ساعت‌ها راه را تا لارستان برای شرکت در مراسم اختتامیه این جشنواره آمده بود اما نامش در فهرست نهایی دیده نمی‌شد، اظهار داشت که اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی تا عصر روز نهایی از اسامی نهایی اطلاعی نداشته است و نام برخی خبرنگاران برگزیده تنها در فهرستی ابتدایی درج شده و همین موجب اشتباه شده است.
بی‌برنامگی و عدم مسئولیت ‌پذیری برخی دست‌اندرکاران این مجموعه باعث تضییع حقوق شرکت‌کنندگان در این مراسم شد و هیچ توجیه معقولی برای بروز چنین اشتباهی وجود نداشت.
در جشنواره‌ای که چندین ماه در تدارک پذیرایی از مهمانان بوده است، حتی نام برگزیدگان تا روز نهایی مشخص نیست و با توجه به بعد مسافت، عده‌ای بیهوده و بدون هیچ توضیحی تنها براساس عدم پیگیری مسئولانه به مراسمی دعوت شدند که درواقع این مراسم برای آنان نبود.
جدای از این‌ها،‌ مسئولان اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی بیان داشتند که برای تأمین هزینه‌های این جشنواره تلاش‌های بسیاری صورت گرفته است و با مبلغی که به‌ دشواری فراهم آمده است توانسته‌اند این جشنواره را در این سطح برگزار کنند.
حال پرسش اینجاست که آیا حذف بخش‌هایی همچون خبر، حذف مقام‌های دوم و سومی از برخی رشته‌ها، نبود برخی رشته‌های بااهمیت همچون کاریکاتور و نیز عدم اهدای حتی یک لوح تقدیر به شایستگان تقدیر چگونه می‌تواند جشنواره‌ای را رقم بزند که از سطح کیفی مطلوبی دست‌کم در اجرا برخوردار باشد؟ آیا بهتر نبوده است که به جای برگزاری نصفه و نیمه این جشنواره اصلاً آن را برگزار نمی‌کردند تا در این میانه کسی منتظر پاسخگویی و تأمین ضرر و زیان شرکت‌کنندگان نباشد؟
از سوی دیگر، گرچه برون‌ سپاری جشنواره‌ها و همایش‌ها به غنای دیگر شهر‌ها می‌افزاید و باعث شکوفایی دیگر شهرستان‌ها می‌شود، علاوه بر شاخصه‌های فرهنگی توجه به امکانات زیرساختی، راه‌های دسترسی، امکانات گردشگری و آب‌ و‌هوای مناسب نیز باید مد نظر قرار گیرد تا بتوان در زمانی کوتاه بیشترین خدمت‌رسانی و بهره را برای میهمانان فراهم آورد.
استفاده از ظرفیت‌های بسیار رسانه‌های برخط و توجه به توانمندی‌های سایر مطبوعات و داوری‌ بدون توجه به پیشینه‌های گوناگون سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و تاریخی رسانه‌ها و نیز بومی نبودن هیأت داوران نیز شرطی اساسی برای برگزاری با کیفیت تر این جشنواره‌هاست و تنها دراین صورت است که می‌توان به غنای فرهنگی و کیفیت‌بخشی آن یاری رساند.
همچنین تبلیغات کافی و عدم تمدید چندین باره جشنواره نیز از دیگر معیار‌هایی است که می‌تواند جشنواره مطبوعات را معتبرتر و پربارتر سازد.
آنچه در دومین جشنواره مطبوعات فارس نبود، پاسخگویی بموقع،‌ پیگیری و رصد وضعیت برگزیدگان و عدم‌توجه به همه ظرفیت‌های مطبوعات و رسانه‌های برخط بود.
آنچه بود،‌ توانمندی خبرنگاران در عرصه‌های گوناگون و تلاششان برای پیشرفت بدون‌توجه به ضعف‌ها و مشکلات بود که مطمئناً در سال‌های آینده در صورت برگزاری این جشنواره پررنگ‌تر و شایسته‌تر خودنمایی خواهد کرد.