بزرگنمايي:

پیام فارس - ساعت از 9 صبح 15 مرداد گذشته اما هنوز کرکره‌ی اکثر مغازه‌های خیابان اصلی شیراز بالا نرفته است؛ مغازه‌هایی که شامگاه 14 مرداد هم خیلی‌هایش قبل از ساعت 22 کرکره‌ها را پایین کشیده بودند.
  این روزها حال عمومی بازار شیراز خوب نیست، دست که بر پیشانی‌اش بکشی، سرد سرد است؛ در این گرمای تابستان! پنداری فشارش افتاده باشد؛ درمان این درد حاد؛ رونق است؛ رونقی که در روزهای اخیر هر روز کمرنگ‌تر می‌شود.
بی‌رونقی و کسادی بازار شیراز به تاسی از شرایط نابسامان حاکم بر اقتصاد کشور از هفته‌ها قبل آغاز شده و هر روز شدت بیشتر به‌خود می‌گیرد. این کسادی تنها محدود به یک شغل و حرفه نیست و تقریبا دامن تمام مشاغل را آلوده کرده است.
فعالان و کسبه‌ی بازارهای طلا، تلفن همراه، ارز، لوازم خانگی، پوشاک، لوازم التحریر و .... روزهای دشواری را می‌گذرانند؛ روزهای بد اقتصاد ایران، روزهای سخت معیشت مردم و روزهایی که فشار بازار سخت پایین افتاده و اگر دست به پیشانی‌اش بزنی، دستت تا ساعد یخ خواهد کرد.
مسعود یکی از کسبه‌ی بازار طلا است که در گفت و گو با ایسنا منطقه‌ی فارس، بازار را ناامید کننده می‌خواند، او که نمی‌تواند نگرانی‌اش را پنهان کند، می‌گوید: وقتی که یک هفته خرید و فروش نداشته باشی، چه معنایی دارد؟
او گفت: هیچ یک از کسبه در هیچ شغلی از گرانی و افزایش قیمت خوشحال نیست، کسی که وارد فعالیت‌های اقتصادی می‌شود؛ ثبات و امنیت بازار برایش از همه چیز مهمتر است؛ موضوعی که امروز گم‌شده‌ی اقتصاد ما است.
شجاعی از دیگر کسبه‌ی بازار طلا هم می‌گوید: این روزها خریدار طلا بیشتر از فروشنده شده است و همه هم به دنبال طلایی هستند که اجرت ساخت نداشته باشد.
این کاسب بازار شیراز گفت: مردم تلاش می‌کنند که ارزش دارایی‌هایشان را حفظ کنند؛ چون بازار طلا و ارز مدام در حال صعود است و شایعه پردازی‌ها و شبکه‌های اجتماعی و ... هم به آن کمک می‌کند؛ مردم بر این گمان هستند که پول نقدشان به طلا تبدیل شود.
او ادامه داد: کسبه از این وضعیت سود نمی‌برند چون کالایی را که می‌فروشند نمی‌توانند حتی با قیمتی که عرضه کرده‌اند دوباره بخرند!!
از بازار طلافروشی که بگذری، حال و روز سایر کسبه هم چندان خوش نیست، جز بازار مشاغل خدماتی نظیر تعمیرگاه‌ها، مطب پزشکان و ... فروشگاه‌ها تقریبا خالی از مشتری است.
امیری از کسبه‌ی بازار تلفن همراه است که از رکود حاکم بر این بازار خبر داد، او می‌گوید: قیمت تلفن‌ همراه به شکل بی‌سابقه‌ای افزایش یافته و به تبع آن قیمت سایر کالاها و لوازم یدکی و جانبی تلفن همراه و تبلت هم تغییر کرده است.
او گفت: افزایش قیمت‌ها به نفع هیچ کس نیست، این افزایش قیمت که بیشتر تابع قیمت ارز بوده، مانند بازار ارز فاقد ثبات است و به همین دلیل فروشندگان تمایلی به فروش ندارند.
امیری ادامه داد: تغییر و افزایش قیمت در بازار موبایل به ماه‌های پایانی سال گذشته باز می‌گردد و روند همچنان ادامه دارد و طی ماه‌های اخیر ثابت نشده، هرچند رکود سنگینی بر کار سایه انداخته است؛ ما نمی‌دانیم کالای خود را بفروشیم یا نه، فروش کالا به معنای سود نیست زیرا برای جایگزین کردن باید پول بیشتری پرداخت کنیم.
او می‌گوید مشتری برای خرید تلفن همراه مراجعه می‌کند اما به دلیل آنکه قیمت‌ها کاملا نقدی بوده و گاهی روزانه افزایش دارد، سر درگم می‌ماند.
  دامنه‌ی رکود به بازار مواد غذایی هم رسیده است؛ بسیاری از سوپرمارکت‌ها و فروشگاه‌های بزرگ مواد غذایی به تبع بازار راکد، بهره‌ای از این رکود برده‌اند و کاسبی‌شان از رونق افتاده است.
کریم که حالا مغازه‌ی کوچک و قدیمی پدرش را می‌چرخاند، می‌گوید: مشتری‌هایمان کم نشده اما میزان خریدشان کم شده است، اگر فلان آقا یا خانم هفته‌ای 100 هزار تومان خرید می‌کرد حالا شده دوهفته‌ای 100 یا 150 هزار تومان.
او دفتری هم نشان‌مان داد که حساب‌های همسایه‌ها را در آن نگه می‌دارد و با تاکید براینکه دیر یا زود همه‌ی این بدهکارها پولشان را پرداخت می‌کنند، می‌گوید: اینجا با مردم کنار می‌آییم اما قیمت‌ها و گرانی و مسائل اقتصادی و ... با ما کنار نمی‌آیند.
کسادی بازار پایین شهر و بالای شهر ندارد، هر نقطه‌ای که سر بزنی، همینکه سبابه‌ات را روی پیشخوان بازار بکشی، گرد بی‌رونقی سرانگشتت را خاکستری می‌کند! گردی که دیگر آب و جارو کردن هر صبح هم آن را نمی‌شود.
بی‌رونقی بازار خیلی‌ها را به دستفروشی کنار خیابان کشانده است؛ از جوان‌هایی که روستا و شهر کوچکشان را به خاطر خشکسالی و کم‌آبی و از رونق افتادن کشاورزی و دامداری رها کرده و راهی شهرهای بزرگ شده‌اند؛ اما تنها مشاغل کاذب دری به رویشان گشوده تا با دلهره ساعتی را کنار خیابان معیشت خود را فریاد بزنند.
این روزها دم‌دمای غروب اکثر خیابان‌های اصلی شیراز مملو از بساطی‌هایی است که سرمایه‌شان تکه‌‌ای کارتن یا مفرش نایلونی و تعدادی لباس، عروسک، سی‌دی، آچار، .... است.
افزایش شمار دستفروشان در شیراز را نمی‌توان انکار کرد، اکثرشان جوان هستند و بعضی هم سن و سالی را پشت سرگذاشته‌اند و پازلفی‌شان رنگ سفیدی به‌خود گرفته است.
بساطی‌هایی که همه متاعی در بساطشان یافت می‌شود. بساط‌هایی که گاه‌گداری ماموران سد معبر جمع می‌کنند و باز پهن می‌شود، چرا که با معیشت آنان گرهی ناگسستنی دارد.
دست‌فروشان تا همین چند ماه قبل محدوده‌هایشان کوچکتر بود اما هر روز که می‌گذرد؛ گستره‌ی کارشان وسیع‌تر می‌شود و حالا سراسر خیابان زند باریک و پهن و تمام معابری که گذر عبور مردم است را پوشانده‌اند.
بساط دستفروشان محدود به یک یا چند نقطه‌ی شهر نیست، در میان پارک‌ها و نقاط گردشگری کنار مسیر منتهی به مصلای نماز جمعه، مقابل بیمارستان‌ها و .... هرجایی که فضایی باشد به اندازه یک مفرش،‌ مرد یا زنی هست که پی معیشتی حلال، بساطش را پهن کند......