بزرگنمايي:

فارس انلاين- محمد خشايار، رئيس دفتر دکتر محمدرضا رضائي‌کوچي، نماينده مردم جهرم در مجلس شوراي اسلامي نيز که در روز حادثه تروريستي مجلس، در ساختمان حضور داشته، روايتي از اين رويداد دارد که مطرح کرد.

رئيس دفتر رئيس کميسيون عمران مجلس شوراي اسلامي گفت: 17خردادماه، دکتر رضايي، نماينده‌ي جهرم، يک مهمان از مديران کل استان فارس داشت که حدود ساعت 10:10 دقيقه به مجلس رسيد و براي راهنمايي ايشان به در ورودي مراجعان رفتم.

او با ذکر اين نکته که کارکنان مجلس اجازه عبور و مرور از در مراجعان را ندارند، ادامه داد: با پاسدار شهيد تيموري صحبت کردم و چون شهيد مرا مي‌شناخت، اجازه‌ي خروج داد. مديرکل بيرون ايستاده بود و من ايشان را داخل سالن انتظار، ورودي شماره‌ي دو آوردم و کارتشان را گرفتم و گفتم شما از اينجا تشريف بياوريد بالا و من بايد از در ورودي ديگري بروم .

خشايار ادامه داد: هنوز طبقه‌ي همکف بودم که يکي ديگر از نمايندگان به گوشي مديرکل زنگ زد و قرار شد که آن نماينده هم به دفتر دکتر رضائي بيايند؛ چند ثانيه نگذشته بود که صداي شليک کلت و بعد صداي چند شليک کلاشينکف آمد . بلافاصله من به سمت پنجره‌ي اتاق خودمان رفتم و محوطه را نگاه کردم، ديدم چند پاسدار در حال ‌دويدن هستند، اما کس ديگري نبود. دوباره صداي شليک آمد. به راهرو رفتيم که از آنجا مي‌شد در شماره‌ي دو را ديد. آنجا سه جوان مسلح ديديم که کلاشينکف روي دوششان بود و با مهمات کامل، قدم‌زنان به سمت ساختمان دفاتر نمايندگان جلو مي‌آمدند .

رئيس دفتر نماينده جهرم در مجلس گفت: ما را که پشت پنجره ديدند، به سمت ما شليک کردند. تازه آنجا فهميديم چه اتفاقي دارد مي‌افتد. سريع کساني را که در سالن ‌بودند خبر کرديم که به اتاق‌هايشان بروند و پشت در چيزي بگذارند، چون صداي شليک از طبقه‌ي همکف مي‌آمد .

خشايار گفت: در همان حال سه ارباب رجوع هم از طبقات پايين با سرعت از پله‌ها بالا ‌آمدند و گفتند تروريست‌ها دارند شليک مي‌کنند و بالا مي‌آيند . صداي رگبار کلاشينکف خيلي نزديک شنيده مي‌شد. حدود شش يا هفت نفر بوديم که در دفتر نماينده‌ي جهرم، پناه گرفتيم. تروريست‌ها اول از طبقه‌ي ما رد شدند، اما دوباره به طبقات شش، پنج و چهار برگشتند که بچه‌هاي سپاه رسيدند. نمي‌دانم ساعت چند بود، اما تا بچه‌هاي سپاه رسيدند طول کشيد .

او گفت: تروريست‌ها هم هر صدايي مي‌شنيدند، تيراندازي مي‌کردند. چندين بار سعي کردند وارد دفتر نماينده‌ي جهرم شوند، ولي خوشبختانه پشت در وسايل زياد بود و صداي شليک به خاطر وسعت محيط سالن‌، همه جا مي‌پيچيد. تعدادي از همکاران طبقات پايين‌تر روي سقف اتاقک‌هاي پشت دفاتر مي‌پريدند و کنار مي‌رفتند .

خشايار گفت: در آن لحظات، در سکوت کامل اتاق‌ها و صداي شليک‌ها، فقط به صفحات گوشي‌ها و پيامک ديگر همکاران نگاه مي‌کرديم. منتظر بوديم اعلام کنند تيراندازي تمام شده تا بتوانيم‌ بيرون بياييم. صداي تروريست‌ها از پشت در مبهم بود، انگار فارسي حرف مي‌زدند،  چندين بار تا پشت در رفتم و‌ سعي کردم‌ صداها را ضبط کنم، اما شليک گلوله صحبت آنها را نامفهوم مي‌کرد. دقيقاً نمي‌دانم چه ساعتي بود که صداي انفجار آمد و کل طبقه لرزيد .

رئيس دفتر دکتر رضائي‌کوچي ادامه داد: لحظاتي بعد، صداي يک نفر از سالن آمد که مي‌گفت کسي در اين دفتر هست؟ نمي‌دانستيم جواب بدهيم يا نه، چون مطمئن نبوديم از خودي‌هاست يا نه. سرانجام دل به دريا زديم و کمد جلوي در را جابه‌جا کرديم و ‌آرام‌ بيرون را نگاه کرديم. ديدم بچه‌هاي حفاظت مجلسند، بنابراين سريع در را باز کردم و به دوستان ديگر دفتر گفتم فوراً بيرون بيايند.

خشايار گفت: بيرون دفتر روي همه‌‌ي راه‌پله‌ها خون ريخته بود. تيراندازي هنوز در طبقه‌ي چهارم ادامه داشت و همه جا پوکه‌ي فشنگ بود. تيم حفاظت ما را به سمت پارلمان و نمازخانه‌ي آنجا برد. بعد هم بقيه را از در خروجي مجلس خارج کردند .

رئيس دفتر دکتر رضايي گفت: خوشبختانه در اين حادثه هيچ يک از اعضاي دفتر جهرم آسيبي نديدند، فقط دکتر سعيد ميرزايي، مشاور دکتر رضايي در حال خروج به علت خون‌آلود بودن پله‌ها ليز خوردند و آسيب مختصري از ناحيه کمر ديدند که همان روز پس از بررسي‌ها از بيمارستان مرخص شدند.