بزرگنمايي:

پیام فارس- جام نیوز گفتگویی با دکتر "امیر محبیان" مدرس دانشگاه، روزنامه‌نگار و مفسر سیاسی و مدیرعامل خبرگزاری آریا انجام داده که مشروح آن را در ادامه می خوانید.

* به‌نظر می‌رسد دستگاه‌های اجرایی - علی‌رغم آنچه هرروزه از زبان مقامات ارشد دولتی می‌شنویم - چندان برای شرایط "جنگ اقتصادی" و "مقاومت" آماده نیستند. این وضعیت را ناشی از فقدان اراده و تدبیرِ لازم می‌بینید، یا احیانا کارشکنی نیروهایی خارج از قوه مجریه؟
یك مشكل به باور برمی‌گردد؛ بعضی‌ها واقعا باور به جنگ اقتصادی و ضرورت مقاومت ندارند. اینان گمان دارند كه اقدامات تند امریكا به رفتار ما بازمی‌گردد! اینان عملا سرباز امریكا هستند نه ایرانی.
بعضی‌ها معتقد به جنگ اقتصادی هستند، ولی مقاومت را بیهوده می‌دانند. فقدان عزم و اراده و اعتمادبه‌نفس نسبت به توان خودی، عملا مانع روانی برای هرگونه اقدام قدرتمندانه و عزتمندانه ایجاد می‌كند.

* یکی از مطالبات حضرتعالی از دولت که در رسانه‌ها منعکس شده، ایجاد "پناهگاه اقتصادی" برای مردم در شرایط جنگ اقتصادی است. لطفا قدری در این باره توضیح دهید.
حامیان اصلی نظام در طبقات مستضعف هستند. آن‌ها بر اساس باور از نظام حمایت می‌كنند و كمترین بهره را از منافع برده و صریح‌تر بگویم بیشترین هزینه را نیز از لحاظ جانی و مالی پرداخته‌اند.
در شرایطی كه كشور زیر فشار اقتصادی است، انصاف نیست كه نظام از این حامیان صادق و به‌واقع مالكان نظام چشم پوشیده و آن‌ها را در میان حرمان و سختی و فقر رها كند.
حمایت از طبقات مستضعف، لطف نظام به آن‌ها نیست؛ وظیفه‌ای است كه تاكنون از آن غفلت شده است.

* رهبر انقلاب طی دیدار رمضانی با دانشجویان، در واکنش به انتقادات مکرر از عملکرد دولت، خطاب به آنان -قریب به این مضمون- فرمودند که تلاش کنید تا دولتی "جوان" و "حزب‌اللهی" سر کار بیاید. برداشت جنابعالی از این فرمایش معظم‌له چیست؟
روشن است كه رهبری از كندی و پیری و سستی و حتی بی‌باوری بعضی از مدیران اجرایی به ظرفیت‌های نظام راضی نیستند و حق نیز همین است.
ایشان به‌واقع پیشنهاد می‌كنند نسل پرشور و معتقد جوان، جایگاه اجرایی خود را پیدا كنند؛ اما باید متوجه باشیم که قرار نیست افراد پیر جاه‌طلب ولی كم‌توان، با افراد جوان جاه‌طلب و كم‌توان عوض شوند.
هدف آن است كه شور و علم و انرژی جوان با تجربه پیران همراه شده و موتور محركه نظام در گام جدید باشد.

* چگونه می‌توان این توصیه رهبری را بدون درافتادن در ورطه افراط و تفریط، به مطالبه‌ای همگانی و ضامن منافع ملی تبدیل کرد؟
ابتدا باید از شعارزدگی خارج شد. سخنان رهبری شعار نیست، بلكه یك ضرورت عملیاتی است.
باید مسیر طی شده را آسیب‌شناسی كرد و با چشمان باز به‌دور از خطر فروغلطیدن به درون پرتگاه آسیب‌های تكراری، راه جدید را سامان‌دهی كرد.
به‌عبارت بهتر، بدون برنامه عملیاتی، این سخنان در حد آرزو باقی می‌ماند.