چاپ

فارس آنلاین - سال‌ها میعادگاه دوستداران طبیعت بود، آنهایی که دل‌داده آب و درخت و کوه بوده و هستند؛ خیلی‌ها در میان خاطراتشان عکس‌های بسیاری از کوهمره‌ سرخی و طبیعت زیبای آن دارند و هنوز در ذهن آن منطقه را زیبا، بکر و سرشار از آرامش به‌یاد می‌آورند؛ سرزمینی که حالا مردمانش آب برای خوردن ندارند‍!.
به گزارش ایسنا منطقه‌ی فارس، روستای بگدانه، یکی از ده‌ها روستای کوهمره‌ سرخی است که زمانی نه چندان دور، تفرجگاه طبیعت‌گردان بود و حالا خود در عطش آب حتی به قدر آشامیدن ساکنانش، می‌سوزد.
حال و روز بگدانه و بسیاری از روستاهای منطقه‌ی کوهمره‌سرخی، این روزها خوب نیست، تن تب‌دار این کوهستان خوش‌ آب و هوا، حالا تب‌ دارد و دیگر نه از انارهای آب‌دارش خبری هست و نه از برنجی که اگرچه به رنج اما با دل خوش به دست شهرنشینان سپرده می‌شد تا عطرش مستشان کند و طعمش برای همیشه در خاطرشان ثبت شود‍!!.
بگدانه تنها 60 کیلومتر به شیراز فاصله دارد و با 230 خانوار که حدود 1200 نفر جمعیت ایرانی را شامل می‌شود؛ در حسرت آب آشامیدنی، روزهای دشواری را در دفتر خاطراتش می‌نگارد؛ این هموطنان چندسالی است که با بی آبی و شورآبی روزگار می‌گذرانند و حالا از آنچه کم‌توجهی مسئولان می‌نامندش؛ گلایه‌ها دارند.
رییس شورای روستای بگدانه به نمایندگی از مردم این سامان به ایسنا گفت: حالا و از پس آن همه رنج اداره ‌ی آبفا از مردم خواسته تا برای هر سرویس آب تانکر 80 هزار تومان هزینه پرداخت کنند تا آب شربشان تامین شود.
عزیزالله اسدی افزود: آبفا زمانی قصد کرد که از روستای بالادستی و با حفر چاه و لوله‌گذاری، آب شرب را به مردم بگدانه برساند اما تعلل و کم‌توجهی باعث شد که این پروژه‌ی نه چندان بزرگ بعد از حدود 2 سال 20 درصد پیشرفت داشته باشد.
رییس شورای بگدانه گفت: آبی که از طریق تلمبه برقی کنار رودخانه به شبکه ‌ی آب داخل پمپ می‌شد از بیست روز قبل آرام آرام کم شد و حالا نیاز است که چاهی عمیق حفر و آبی برای آشامیدن مردم تامین کنند.
اسدی اضافه کرد: در این روزهای گرم که گرمای هوا گاه به 40 درجه هم می‌رسد؛ اهالی بگذانه با دبه و بطری و ظرف‌های بزرگ و کوچک، آب خوردن خود را از دیگر روستاها تامین کنند.
رییس شورای اسلامی روستای بگدانه تاکید کرد که یک اقدام جهادی لازم است تا روستاییان دل به ماندن بسپارند و سودای مهاجرت را از سر بیرون کنند.
انتهای پیام