چاپ

فارس انلاين- دکتر عزت الله رئيسي اردکاني افزود: هم اينک ميزان غلظت نمک در خليج فارس 40 هزار ميلي گرم در ليتر است که براي اشباع شدن و تبديل آن به توده هاي نمک، بايد ميزان غلظت به 320 هزار ميلي گرم در ليتر برسد که به دلايل مختلف امکان ندارد. رئيسي اردکاني که مجله علمي هيدروژئولوژي (Hydrogeological Journal) او را به عنوان پدر هيدرولوژي آب هاي زيرزميني در ايران معرفي کرده است، اظهار کرد: ميزان غلظت نمک در درياي عمان و اقيانوس هند که به خليج فارس مرتبط هستند حدود 35 هزار ميلي گرم در ليتر است که رقمي کمتر از غلظت نمک خليج فارس است و در همين حال، تبادل آب با اقيانوس سبب مي شود که غلظت نمک در خليج فارس کمتر شود. وي ادامه داد: آب اقيانوس هند از تنگه هرمز وارد خليج فارس مي شود و با گذر از نوار ساحلي ايران و انتهاي خليج فارس در مسير ساحل جنوبي ادامه مسير پيدا مي کند و در نهايت از تنگه هرمز خارج مي شود. عضو هيات علمي دانشگاه شيراز گفت: هر دو سال يکبار اين انتقال به صورت کامل انجام مي شود و آب خليج فارس تجديد مي شود بنابراين نگراني درباره اين که خليج فارس به درياچه شوري که توده هاي نمک در آن برجاي بماند، وجود ندارد. رئيسي اردکاني اظهار کرد: بنا بر آمار در دسترس مربوط به سال 2013 ميلادي، در حالي که کشورهاي حاشيه جنوبي خليج فارس پنج ميليون متر مکعب آب در اين سال برداشت و شيرين کردند، جمهوري اسلامي ايران کمتر از يک ميليون مترمکعب آب در اين مدت برداشت کرده است و البته کشورمان برنامه وسيعي براي برداشت آب از خليج فارس با اين هدف دارد. اين استاد دانشگاه گفت: بنا بر داده هاي علمي پيش بيني مي شود که ميزان شوري آب خليج فارس در سال 2050 ميلادي از 40 هزار ميلي گرم در ليتر در مقطع کنوني به 42 هزار ميلي گرم در ليتر افزايش يابد که اين رقم تا 320 هزار ميلي گرم نمک در ليتر که باعث تشکيل توده هاي نمک در اين آبراهه بين المللي مي شود، فاصله زيادي خواهد داشت. رئيسي که در سال 94 به عنوان استاد نمونه کشور در رشته آبياري معرفي شد، اظهار کرد: تا زماني که کار مطالعاتي علمي دقيق و مبتني بر داده اي در اين زمينه صورت نگرفته باشد، منطقي نيست که بهره برداري از منابع آبي خليج فارس را در کشورمان متوقف کنيم. اين استاد دانشگاه شيراز گفت: هم اينک کشورهاي حاشيه خليج فارس همچون کويت، عربستان، امارات متحده عربي و ... در حال برداشت مقادير زيادي آب از خليج فارس با هدف شيرين کردن و بهره برداري از آن هستند. رئيسي ادامه داد: نمي توان در شرايطي که اين کشورها در حال بهره برداري از منابع آبي خليج فارس براي پيشرفت هستند، ما با اتکا به تحليل هاي غيرعلمي خود را از اين منابع محروم کنيم و اگر قرار است حرکتي در صيانت از منابع آبي خليج فارس صورت گيرد، بايد همه کشورهاي اين آبراهه بين المللي در آن مشارکت کنند. ** ملاحظات زيست محيطي در استفاده از آب شيرين کن ها اين عضو هيات علمي دانشگاه در عين حال توجه به ملاحظات زيست محيطي در بهره برداري از تاسيسات آب شيرين کن را خواستار شد و گفت: همه کشورهاي منطقه بايد با رعايت مسائل فني، زمينه وارد شدن آسيب کمتر به چرخه حيات در خليج فارس را فراهم کنند. وي ادامه داد: يکي از مسائلي که در ارتباط با آب شيرين کن ها مطرح است، استفاده آنها از سوخت هاي فسيلي است و اين که از اين طريق هوا را آلوده مي کنند که از اين نظر اين تاسيسات با تاسيسات توليد برق ندارند چرا که آنها هم از سوخت فسيلي استفاده مي کنند. رئيسي گفت: تاسيسات آب شيرين کن و نيروگاه هاي توليد برق با سوخت فسيلي هر دو اثرات يکساني بر محيط زيست دارند، مگر اين که آن ها به سمت انرژي خورشيدي سوق يابند. اين پژوهشگر نمونه کشور در سال 92 ادامه داد: از سوي ديگر، در محل خروج پساب آب شيرين کن ها، درجه حرارت آب به طور موضعي بالا مي رود که کاهش اکسيژن آب و افزايش شوري آب در آن منطقه محدود را به دنبال دارد که اين مساله بر زندگي جانوران دريايي و ماهيان در آن محدوده اثرگذار است. رئيسي گفت: زماني که آب با موج دريا تغيير مکان پيدا مي کند، اثراتي مانند افزايش دما و شوري آب در يک نقطه از دريا کاهش مي يابد و خسارت وارده به محيط زيست بيشتر در نزديکي تاسيسات آب شيرين کن است. اين استاد دانشگاه شيراز ادامه داد: اگر قرار است که به خاطر آثار زيست محيطي آب شيرين کن ها، آبي از خليج فارس برداشت نشود، بايد همه کشورهاي حاشيه اين آبراهه بين المللي اين گونه عمل کنند و کميته اي بين المللي در اين زمينه شکل گيرد؛ نه اين که در کشورهاي حاشيه جنوبي خليج فارس با برداشت زياد آب کشورشان را بسازند و ما به تنهايي خود را از اين موضوع محروم کرده باشيم. ** ديدگاه ديگر: تبديل خليج فارس به کوه نمک در 30 سال آينده استاد ديگر دانشگاه شيراز که مسئوليت مرکز پژوهش هاي جوي و اقيانوسي اين دانشگاه را برعهده دارد، ديدگاهي ديگر در اين زمينه دارد. دکتر سيدمحمدجعفر ناظم السادات 12 مردادجاري در حاشيه آيين رونمايي از نخستين پايگاه نگرش سيستمي به پديده هاي وابسته به اقليم، منابع آب، کشاورزي، پوشش گياهي، اتمسفر و اقيانوس در دانشگاه شيراز گفت: هم اينک کشورهاي عربي حوزه خليج فارس در حال بهره برداري بي رويه از اين آبراهه بين المللي براي شيرين کردن آب دريا هستند و بايد دولت با در پيش گرفتن راهکارهايي، اين کشورها را متقاعد کند تا به پيمان هاي بين المللي بپيوندند. وي اظهار کرد: اگر وضعيت بي رويه کنوني در شيرين کردن آب خليج فارس ادامه يابد، موجب کاهش بارندگي ها و نابودي محيط زيست آن خواهيم بود و شايد 30 سال ديگر به جاي خليج فارس، بايد از کوه نمک سخن بگوييم. استاد بخش مهندسي آب دانشگاه شيراز گفت: محيط زيست کشورهاي منطقه و به ويژه ميزان بارش در اين کشورها از جمله ايران به خليج فارس پيوند خورده است. وي گفت: در اثر شيرين کردن آب دريا، خليج فارس بيش از حد شور مي شود و بر اساس پژوهش هاي صورت گرفته، شيرين کردن يک ليتر از آب دريا، کاهش 10 ليتري در بارندگي مناطق اطراف خواهد داشت. ناظم السادات گفت: اشتباه گذشته در برداشت بي رويه آب از منابع زيرزميني را نبايد در ارتباط با درياي خزر و خليج فارس تکرار کنيم و بايد توجه داشت که هر گونه بهره برداري بي رويه از اين آب ها منجر به کاهش بارش و گرم شدن هوا خواهد شد. وي با بيان اين که ناوگان نظامي خارجي، محيط زيست خليج فارس را نشانه گرفته است، گفت: به دولت پيشنهاد مي کنيم که با کشورهاي عربي براي حفظ محيط زيست خليج فارس وارد مذاکره شود.