چاپ

فارس انلاين- در اين يادداشت به قلم محمد عسلي مديرمسئول روزنامه عصر مردم آمده است: چند سالي است بدهي شرکتهاي هواپيمايي بابت بنزين مصرفي خبري مي شود اما هنوز مسأله حل نشده و چونان زخمي کهنه و ناسور شده مدام دهان باز مي کند تا به جايي که ديروز پرواز شماره 3774 هواپيمايي آسمان از تهران به مقصد شيراز به علت بدهي اجازه پرواز نيافت و مسافران آن سرگردان شدند.
متأسفانه مدت مديدي است کسي پاسخگوي توقف و يا تأخير پرواز هواپيماهاي مسافربري نيست.
بعدازظهر شنبه هم زيرنويس کانال شبکه خبر دال بر تأخير 4 ساعته پرواز آسمان از بندرعباس به تهران بود.
سؤال: آيا تاکنون ضرر اين تأخيرها به مسافران را برآورد کرده ايم؟
هر چند ميزان تأخيرها به حدي است که همه به آن عادت کرده ايم و مسئولين هم زيرسبيلي از زير بار مسئوليت شانه خالي مي کنند.
استادي که قرار است در يک رفت و برگشت در کلاس درس دانشگاه حاضر شود و صدها دانشجو در انتظار وي نگران از اتلاف وقتند؛
پزشکي که بيمارانش در بيمارستان منتظرند تا توسط او معالجه و جراحي شوند؛
مهندسي که مي بايد از پروژه اي بازديد کند تا ادامه کار ميسر شود؛
تاجري که براي انجام قرارداد عده اي را در انتظار نشانده؛
و يا سخنراني که قرار است در افتتاح و بازگشايي پروژه اي شرکت کند و خبر آن افتتاح بسته به حضور اوست.
و هزاران مسافر ديگري که هر يک به نوعي براي صرفه جويي در وقت و بموقع رسيدن قصد پرواز دارند متحمل خسارات مالي، رواني و بعضاً آبرويي مي شوند.
کدام شرکت هواپيمايي تاکنون هزينه اين تأخيرها را پرداخت کرده است؟
اگر در اين آشفته بازار تصادفات جاده اي فرض را بر اين بگيريم که هواپيما نسبت به اتومبيل وسيله ايمن تري است؛ امنيت پرواز هواپيماهاي داخلي به علت تأخيرهاي ناشي از نقص فني، ترافيک هوايي و يا عدم هواپيماي جايگزين به خطر افتاده و کسي پاسخگو مشکل گشا نيست!
مهم تر آنکه اخيراً اجازه پرواز به فلان شرکت هواپيمايي به علت عدم پرداخت بنزين داده نمي شود. مثل اينکه مسافران مسئول عدم پرداخت بدهي شرکت هاي هواپيمايي هستند که بايد جريمه شوند و ساعت ها در انتظار بمانند تا تکليفشان روشن شود.
اين چه برخوردي است که ما به مسافران هواپيما اهميت نمي دهيم و برايمان مهم نيست که آنها در ترمينالهاي فرودگاه ها بدون تقصير در انتظار بمانند و حق اعتراض هم نداشته باشند و کسي هم تا ساعت ها اعلام نکند که چه خبر است که بموقع پرواز نمي کنند هر چند مسافران پول بليط را نقداً مي پردازند.
اين برخوردها نه اسلامي است و نه انساني و نه با معيارها و قوانين بين المللي هواپيمايي منطبق است.
اگر قرار نيست تا تسويه بدهي پروازي صورت گيرد شرکت هاي هواپيمايي نبايد مبادرت به فروش بليط کنند.
و اگر قرار است با آنها برخورد قهري شود بهتر است درب آژانس هاي فروش بليط را تخته کنند تا مردم تکليف خودشان را بدانند و نه آنکه کوزه را بر سر مسافران بشکنند.
ناراحتي تراشي کار ساده اي است، مسئولين اگر مديران قابلي در شرکت هاي هواپيمايي هستند و با اين همه شرکت هاي جديدي که مثل قارچ سر از زمين در آورده اند قصد برخورد دارند به سلامت هواپيما و پرواز بموقع بيانديشند؛ هواپيما بادبادک نيست که بچه راضي کن باشد؛ وسيله اي است که جان هزاران نفر را در اختيار دارد.
مردم نجيب و شريف ايران که تحمل اينگونه معضلات مي کنند مستحق بهترين ها هستند؛ قدر اين نجابت را بدانيم که امنيت ما در گرو حفظ آن است. به روز واقعه بيانديشيم. اين همه ناراضي تراشي نکنيم. يادمان باشد در اوضاع و احوال فعلي که مردم با مشکلات اقتصادي مواجهند و تحصيل پول به سادگي امکان پذير نيست کسي که با هواپيما مسافرت مي کند حتماً ضرورتي در صرفه جويي از وقت احساس مي کند. مثل بيماران و يا مصيب ديدگان و مواردي که ذکر آن رفت.
به هر تقدير جهانگردان خارجي هم که معمولاً با هواپيماها به قصد شهرهاي باستاني از جمله شيراز سفر مي کنند انتظار چنين تأخيرهايي ندارند و با خاطره خوشي همراه نخواهند شد.
اميد که مسئولان هواپيمايي تدبيري عاقلانه بيانديشند و بيشتر به رضايت و رفاه مسافران فکر کنند و نه آنکه آنها را وجه المصالحه قرار دهند.