چاپ

فارس انلاين- در دنياي امروز، هم مردان و هم زنان، هردو، به عنوان شخصيت هاي سياسي، مسئوليتهاي مهمي در سطح ملي و بين المللي را عهده دار هستند و چون کشورها براساس تفکيک قوا اداره مي شوند، رئيس جمهور چه زن باشد و چه مرد، جزئي از «سيستم و نظام سياسي» است.
اگر گفته مي شود زني رئيس جمهور يا صدراعظم يک کشور است به اين معنا نيست که خودش به تنهايي و خود محورانه بتواند همه قواي سه گانه مملکت را زيرسيطره خود درآورد.
اصولاً در نظام هاي دمکراتيک، همه کاره، نظام است نه فرد. چون قواي سه گانه مقننه، مجريه و قضائيه مستقل از يکديگرند، هيچ فردي نمي تواند هر سه را زير فرمان و نفوذ خود داشته باشد. آنها معتقدند فرد‌محوري، آفت دمکراسي است و نهايتاً به ديکتاتوري مي انجامد لذا اينکه يک زن رئيس جمهور آمريکا شود يا يک مرد، تفاوتي ندارد.
نامزدي هيلاري کلينتون و ترامپ از نظر جنسيتي تفاوت سياسي ايجاد نمي کند مهم توانمندي و هوش سياسي و مديريت کشوري و فراملي است که بايد در مرد يا زن وجود داشته باشد تا بتواند کشورش را به خوبي اداره کند.
پس از پيروزي ترامپ در انتخابات رياست جمهوري، اعتراضات داخل و خارج آمريکا، حتي يک درصد آن هم، به علت مرد بودن ترامپ نبود. معترضان هيچگاه نگفتند مي خواهند رئيس جمهورشان از چه جنسي باشد چرا که براي آنان اين مسائل حل شده است، آنچه براي آنها مهم است «توانايي مملکت داري» است.
مملکت‌داري در قاموس آنان يعني رئيس جمهور بتواند توسعه همه جانبه کشور را در ابعاد اقتصادي، سياسي، فرهنگي، اجتماعي، علمي و... به حد اعلا برساند و با برقراري ساز و کارهاي قوي در تمام اجزاي نظام سياسي، پويايي و بالندگي ايجاد کند.
در اين روند، تيم (و نه فرد رئيس جمهور) با نظام فکري قدرتمند و خلاق بايد بهترين راهها را براي پيشرفت کشور بيابد و آن را عملياتي سازد. پس دراين فرايند، تفاوتي بين زن و مرد نيست.