چاپ

فارس انلاين- روحت شاد شهيد صارمي عزيز، درست است که هنوز خيلي ها تو را نمي شناسند اما سالروز شهادتت براي خيلي ها فرصت خوبي براي خبرنگار شدن است. مرداد ماه که آغاز مي شود غم گراميداشت روز خبرنگار بر دل و روح بسياري از زحمتکشان اين قشر سنگيني مي کند.
ياد همکاراني مي افتم که در سال گذشته بدون شنيدن حتي يک دليل بيکار شدند، يادهمکاراني که به دليل بدقولي ها و کم لطفي ها و تعديل نيروها بيمه شان دچار مشکل شد، ياد پيام هايي که براي جمع کردن کمک مالي به يک همکارناگهان اخراج شده رد و بدل مي شد، ياد خاطراتي که از شکايت وپيگيري حق و حقوق همکاران شنيدم وياد تکذيبيه خبرهايي که صوتشان موجود است ياد همه خبرهاي غيرقابل انتشار بخاطر ضعف پشتوانه قانوني، ياد همه قول هاي قشنگي که در روز خبرنگار در تريبون ها شنيده مي شود اما بعد از روز خبرنگار اثري از ان حرفهاي قشنگ ديده نمي شود!
هرچه به روز خبرنگار نزديک تر مي شويم وعده هاي برزمين مانده مثل امنيت شغلي و مسکن وبيمه و فرصت مطالبه از مسئولين و حتي ايجاد يک کتابخانه تخصصي رسانه در کلان شهر شيراز بدجوري توي ذوق مي زند.
مرداد که مي شود تعداد سايت و هفته نامه و نشريه ها رشد قارچ گونه پيدا مي کند و رسانه اي که تاکنون اسمش هم به گوش کسي نخورده بود، يکدفعه چندين خبرنگار و عکاس به جلسات مي فرستد و همکاراني که سالها با کار رسانه خداحافظي کرده بودند دوباره در جلسات ظهور مي کنند و همکاراني که پيشنهاد کار در رسانه را به هزار و يک دليل رد مي کردند مرداد که مي شود با اشتياق يک قرارداد يک ماهه مي بندند و از کارکنان پيشين رسانه هم در پوشش جلسات سبقت مي گيرند. اصلا هواي مردادماه طوريست که همه و همه از هيات تحريريه و عکاس تا توزيع کننده و راننده و و ابدارچي دوست دارند پست خود کنار کولر و بخاري را ترک کرده و پا به پاي خبرنگار و بعضا در غيبت خبرنگار در پوشش جلسات مشارکت کنند و به خبرنگاران ياري رسانند و بعضا روابط عمومي هايي که زيرکانه اين تاريخ را براي ارائه بيلان کاري پر از هيچ شان انتخاب کردند از شلوغي جلسه خبري پيش مديرشان به خود مي بالند غافل از اينکه موقع بررسي انعکاس خبري اين نشست پرجمعيت که هزينه کمي هم برايشان نداشته متوجه مي شوند چه کلاه گشادي بر سرشان رفته است.
کاش براي گراميداشت خبرنگار به جاي اين همه سرو صدا مسئولين امر فقط و فقط خبرنگاران واقعي حوزه هاي مختلف را مي شناختند و امسال گوينده هاي دائمي نشست ها شنونده مي شدند و خبرنگاران تنها يک بار در سال گوينده مي شدند. نه اينکه مثل هرسال بعد از چندين ساعت حرفهاي تکراري و وعده هاي پوشالي يک نفر آن هم معمولا يک کارفرما را به نمايندگي از خبرنگاران انتخاب کنند و با عکس گرفتن از خبرنگاران در صف گرفتن هديه جلسه را خاتمه دهند.
کاش رفتار دور از شان خبرنگارنماهاي فصلي به پاي خبرنگاران زحمتکشي که در طول سال باعشق و علاقه و وجدان براي حرفه شان زحمت مي کشند نوشته نشود .کاش روز کارفرما و مدير مسئول و سردبير از روز خبرنگار جدا شود.
کاش براي يکبار هم که شده خبرنگاران با بهترين نمونه کارهايشان تجليل شوند. هم نمونه کارهاي انتقادي و هم نمونه کار هايي که نقاط قوت ادارات و نهاد ها را به مردم منعکس کرده جاي تجليل دارند اگر روابط عمومي ها با اقتدار جلوي چهره هاي ناشناس بايستند و با خواندن تيتر نمونه کارهاي خبرنگاران مراسم تجليل را انجام دهند و چهره هاي ناشناس فقط تشويق کننده باشند، جلوي رفتارهاي زشت خبرنگارنما ها هم گرفته مي شود.
کاش بدانيم و ايمان بياوريم که خبرنگار چشمش به کارت هديه و لوازم خانگي عمده فروشي ها يا شيشه هاي مربا و ترشي نيست همين که بداند اثرش ديده شده و زحماتش نه تنها در فصل هاي خاص بلکه در تمام طول سال به ثمر نشسته، برايش بهترين تجليل است. انتظار تجليل از هيچکس ندارد اما توقع دارد به بهانه تجليل شأنش زير سوال نرود.
کاش براي معرفي الگوهاي رسانه اي که براي انعکاس حقيقت وامدار هيچ کس نشده و جانشان را فدا کردند کار شايسته اي مي شد تا فضاي رسانه اي با وعده کارت هديه و نهار و شيريني و کادو به قهقرا نرود .
کاش براي همه جا بيفتد که مرداد فصل نقل و انتقال خبرنگاران نيست کسي که رسانه شما را در طول سال تحويل نگرفته وفقط مرداد با شما قرارداد امضا مي کند بعد از مرداد هم براي رسانه شما ماندني نيست!
گراميداشت اهالي رسانه پيشکش؛ کاش مرداد از تقويم ها حذف مي شد تا حداقل بر زخم هاي دل خبرنگاران شرافتمند نمک پاشيده نشود.