چاپ

پیام فارس - شیراز- استاندار فارس گفت: کسانی که امروز می خواهند رمز نفرت ایرانیان از خون ریزی را بفهمند، باید بتوانند با عالم حافظ آشنا شوند.
به گزارش ایرنا اسماعیل تبادار، شامگاه پنجشنبه در آیین گرامیداشت حافظ افزود: این شاعر نام آور، گنجینه شعر، شعور و فرهنگ پویا و زنده ایرانی است.
وی اظهار داشت: حافظ، آینه تمام نمای تاریخ ایران، یکی از بزرگترین نابغه‌های نظم فارسی و جهان است که شعرای نامدار جهان در برابر نبوغش سر تعظیم فرود آورده اند تا آنجا که سید قطب، ادیب و شاعر مصری، دیوان حافظ و ترجمه عربی آن را هدیه ای به دنیای عرب و آن را ثروتی ادبی و رستاخیزی در اندیشه و هنر و احساس به شمار می آورد.
استاندار فارس با بیان اینکه شناخت حافظ، شناخت وجوه پوشیده وجود ایرانیان است، گفت: اگر تا همین امروز سَلَفی گری و ظاهر پرستی کسانی مثل ابن تیمیه چه در ایران و در میان شیعیان و چه در میان اهل سنت، رونق نگرفته باید دلیل آن را در دولت بی زوالِ زبان شاعران بزرگ ما و از جمله در زبان حافظ جست ‌و جو کرد.
تبادار ادامه داد: اگر حافظ "آسایش دو گیتی" را تفسیر این 2 حرف دانسته که با "دوستان مروت" و "با دشمنان مدارا" این توصیه ناشی از فهم او نسبت به نظری که در باب انسان و محدودیت های وجود او دارد.
استاندار فارس بیان کرد: جهان مطلوب حافظ، جهان رندان یا دنیای رندانه ای است که اگر محقق شود هر آزاده ای که به جست و جوی گوهر خویش برآید، در آن به کام دل می رسد.
وی، با اشاره به اینکه جامعه آرمانی حافظ، خراب آبادی است که در آن خود پرستیدن و تحقیر دیگران، نقش خرابی دارد، گفت: این خرابات، آبادترین جای زمین است، شهر عشق است که شهروندان آن، همه، عاشقانی خواهند بود که پاک بازی و یک رنگی و آزاد فکری را به عنوان دستاورد های خطیر آفرینش برای همگان، ضروری و لازم می بینند.
تبادار افزود: در این آرمان شهر، ریا، سالوس، خودبینی، زهد فروشی، نصیحت بی جا و مُحتسبی و تر دامنی را راهی نیست و گشاده دلی، دیگر بینی و یک رنگی، اهورایی ترین مفاهیم در این دنیایِ دل پذیرِ حافظ است و طبعا در چنین جایی، نه از جنگ خبری است و نه از ظلم، عدل و انصاف و مروت، پیوسته مد نظر است و نامردمی، مردود و عشق به انسان و انسانیت چون مشعلی پیوسته، در سینه ها زبانه می کشد.
استاندار فارس بیان داشت: حافظ معنایی از قرآن را حفظ کرده است که امروز می تواند ما و جهان را نجات دهد، آنچه به تعبیر خود او جمع میان لطایف حِکَمی با کتاب قرآنی می نامد.
وی اضافه کرد: برای فهم این معنی باید بتوانیم به صدای او گوش فرا دهیم و آشنایان این راه به خوبی با مشکلات و خطرات آن آشنا هستند.
تبادار، با اشاره به اینکه، هنر حافظ، همساز کردن ناهمسازهاست، گفت: او هم زمین را دارد و هم آسمان را، هم تن را مهم و محترم می شمارد هم جان را، در مکتب تلفیقی عشق که از نظر حافظ بر همه مکاتب رجحان دارد، صَنَم و صمد هر دو خواستنی و جمع شدنی هستند.
وی ادامه داد: عشق حافظ، اکسیر حیات و کیمیای مراد و یا به تعبیر علمی و زمینی آن، تیزابی است که هر خارا سنگِ نادلپذیری را در خود حل می کند.
بیستم مهرماه در تقویم ملی ایران با عنوان روز حافظ ثبت شده است.
خواجه شمس الدین محمد، ملقب به خواجه حافظ شیرازی و مشهور به لسان الغیب در سال 726 هجری قمری در شیراز تولد یافت.
این شاعر نامی در دوران جوانی بر بسیاری از علوم مذهبی و ادبی روزگار خود تسلط یافت و به یکی از مشاهیر علم و ادب دیار خود تبدل شد. وی در این دوره افزون بر اندوخته عمیق علمی و ادبی، قرآن را نیز کامل از حفظ داشت و از این روی تخلص حافظ بر خود نهاد.
حافظ که در مجامع بین المللی نیز شناخته شده است جز 2 سفر کوتاه به یزد و جزیره هرمز هرگز از شیراز خارج نشد. این غزلسرای شهیر در شعر وامدار شاعران پیش از خود، به ویژه شیخ اجل سعدی است.
این شاعر بلند آوازه در سال 791 هجری قمری در شیراز چشم از جهان فرو بست.
7375 /6118