چاپ

پیام فارس - عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی و عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت ایران گفت: بزرگترین چالشی که امروز در برابر جریان دانشجویی وجود دارد امید اجتماعی است .
به گزارش ایسنا منطقه فارس، هادی خانیکی شامگاه شنبه 17 آذرماه در برنامه بزرگداشت روز دانشجو با عنوان «دانشگاه، جنبش دانشجویی و چالش‌های پیش رو» اظهار کرد: در شکل‌گیری روزی به نام دانشجو هم دانشجویان و هم استادان و هم مدیران مستقل نقش موثر داشتند .
وی با اشاره به اینکه دانشجو به عنوان عنصر زنده و آزادی‌خواهی که در شرایطی که کاملا در جامعه صدایی بلند نبود در آستانه ورود معاون رئیس جمهور آمریکا ندای آزادی سر می‌دهد، تصریح کرد: دانشجویان با عنصر مقاومت و استادانی که نسبت به مسائل روز دانشگاه بی‌تفاوت نبودند در کنار مدیریت دانشگاه به رغم اینکه نماینده دولت است با استقلالی که دارد هویت روز دانشجو را رقم می‌زنند .
این روزنامه‌نگار و کارشناس رسانه با اشاره به اینکه نخستین تجربه‌ی روز دانشجو برای من در سال 1348 بوده است، بیان کرد: تا امروز سعی کردم به هر بهانه‌ای در دانشگاه باشم .
خانیکی با بیان اینکه 16 آذر 1332 با آن نگاه مشترک سه‌گانه، نماد هویت و تشخص دانشجوی ایرانی شده است، عنوان کرد: به همین دلیل ادبیاتی که براساس روز دانشجو شکل گرفته و شعرهایی که سروده شده و شعارهایی که داده شده و داستان‌هایی که نوشته شده و روایت‌های تاریخی بر مبنای روز دانشجو فراوان بوده است .
او ادامه داد: تمام اینها در کنار هم به 16 آذر عنوان روز دانشجو را دادند و باعث شدند به یک علامت حیات و سرزندگی دانشگاه تبدیل شود و این روز یک پرچم و در حقیقت نمادی باشد برای اینکه دانشجو نادیده گرفته نشود و دانشگاه مورد توجه باشد .
وی با اشاره به اینکه امروز وقتی از 16 آذر حرف می‌زنیم کافی نیست دانشگاه را با آن رخدادهای تاریخی و نگاه به پشت سر بشناسیم، اضافه کرد: باید این روز را فراتر از خاطره‌ها شناخت و خاطره‌های ما اگر بازخوانی شود رنگین کمانی از خاطره‌ها است نه یک خاطره واحد از آن سال‌ها .
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه 16 آذر در گفتمان مبارزات ضد امپریالیستی و مبارزات ضد دیکتاتوری و گفتمان حضور دانشجویی بعد از انقلاب که نوعی نگاه همدلانه با حکومت و مدیریت‌های دانشگاهی و همچنین با نگاه انتقادی که به تدریج از دهه دوم بعد از انقلاب شکل گرفت و در دوره اصلاحات صورت بارزتری به خود گرفت تمایزهایی دارند، تاکید کرد: نکته مهم این است که دانشجو دارای هویت است و جوهر آن آزادی‌خواهی است و در دانشگاه کنش‌گری دارد و لازمه و مکمل حیات و نشاط و سرزندگی دانشجو استقلال و وجود دانشگاهی است که عملا دانشگاه باشد .
خانیکی با تاکید بر اینکه کلیشه‌هایی که در ذهن ما هست می‌تواند شکسته شود، اضافه کرد: در دانشگاه‌ها باید آزادی تحقیق، آزادی بحث، آزادی مطالعه و آزادی در دیگر زمینه‌های مرتبط وجود داشته باشد چراکه اگر اینها نباشد دانشگاه دیگر دانشگاه نیست .
وی با بیان اینکه بزرگترین چالشی که امروز در برابر جریان دانشجویی وجود دارد امید اجتماعی است، تصریح کرد: اینکه چه افقی در برابر دانشجو وجود دارد و چه آینده‌ای ترسیم می‌کند، آینده هراسناک برای خودش و برای محیطی که در آن زندگی می‌کند یا آینده‌ای که می‌تواند در آن نقش و سهم موثری داشته باشد .
عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت ایران گفت: پاسخ من به این چالش این است که هم می‌بایست و هم می‌توان امیدوار بود، زیرا من ناامیدی را راه‌حل در جامعه سیاسی یا علمی نمی‌دانم بلکه ناامیدی را مساله می‌دانم که عاملی است که نمی‌گذارد راه حل‌ها شناخته شود و فرصت‌ها پدیدار شود .
خانیکی با بیان اینکه در آنجایی که کنش‌گر دانشگاهی وارد کنش در جامعه می‌شود در همان جا هست که می‌تواند به فرصت‌های جدیدی که شکل می‌گیرد توجه کند، اظهار کرد: در متن جامعه ایران عناصر حیات حتی در سخت‌ترین شرایط مثل امروز کم نیست .
وی تاکید کرد: به میزانی که دانشگاه و دانشجو به جامعه مدنی و با عناصر حیات‌بخشی که در جامعه وجود دارد و با تاریخ خودش و با توان خودش و قدرت بازخوانی این تاریخ و گذشته پیوند پیدا می‌کند می‌تواند امید را در خویش و جامعه زنده کند؛ خلق این امید با نصیحت و دور شدن از واقعیت‌ها میسر نیست و بلکه با مشارکت کردن میسر است .
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه نسخه شفابخش مشارکت، تقویت قدرت گفتگو در تمام سطوج جامعه است، عنوان کرد: وقتی اعتمادی شکل می‌گیرد و گفتگویی آغاز می‌شود و تفاهم بر سر مساله‌ای به وجود می‌آید ترمیم سرمایه اجتماعی و اعتماد و ترمیم امید به آینده نیز انجام می شود.
خانیکی اضافه کرد: در ایران حرف این مسئله مبتنی بر واقعیت است و باید ببینیم این را چطور می‌توانیم در سطح علمی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و صنفی تقویت کنیم، اگر بتوانیم امکان گفتگو و مشارکت و دیدن و کشف فرصت‌ها را فراهم کنیم می‌توانیم عنصر حیات‌بخش جامعه که دانشجو است را زنده نگاه داریم.
انتهای پیام