چاپ

فارس آنلاین - یك كارشناس شهرسازی اعتقاد دارد كه موضوع ترافیكاز موانع جدی بر سرراه سرمایه‌گذاری و توسعه مطلوب شهری است اما با این مانع باید علمیمواجه شد .
جلال کامران‌نیا در گفت و گو با ایسنا منطقه‌یفارس گفت: تاکنون موضوع ترافیک شهر و ازدحام خودروها در معابر بیشتر از حیث حمل و نقلو مشکلات عبور و مرور شهروندان مورد توجه قرار گرفته و به ابعاد دیگر آن چندان توجهینشده است .
به اعتقاد این كارشناس شهرسازی شهرداری شیراز،ترافیك موضوعی چند علتی است كه در ابعاد مختلف بر توسعه شهری تاثیرگذاری نامطلوب دارد .
ازدحام خودروها و ترافیک توسعه شهر را مختل می‌کند
او گفت: در شرایطی كه همه از لزوم بستر سازی برایجذب سرمایه‌گذاران در شهرها سخن می‌گوییم، به یکی از اساسی‌ترین موانع جذب سرمایه درشهرها، یعنی ترافیك، کم توجهی شده است .
كامران‌نیا اضافه كرد: چه بسیار سرمایه گذارانیکه با رغبت برای ساخت کاربری‌های مورد نظرشان به شیراز آمده و در برابر طرح پیشنهادیآنها عنوان می‌شود که در موقعیت مورد نظر آنان استقرار این کاربری ترافیک‌زاست و شهردارینمی‌تواند مجوز مورد درخواست سرمایه‌گذار را صادر کند !!
او خاطرنشان كرد: یکی از بزرگترین آسیب‌هایی کهموضوع ترافیک امروز به شیراز و بسیاری از شهرهای كشور وارد می‌كند، اشباع خیابان‌هااز خودرو و رسیدن ترافیک به نهایت آستانه تحمل شهر است .
كامران‌نیا گفت: این موضوع باعث شده بیشتر پتانسیل‌هایسرمایه گذاری در كلان‌شهری نظیر شیراز، نظیر ساخت بیمارستان‌ها، مجتمع‌های بزرگ تجاریو مسکونی، موسسات اداری، نمایشگاه‌ها، هتل‌ها و حتی آموزشگاه‌ها و دانشگاه‌هاو... درموقعیت‌های مختلف، تنها با این توجیه که این کاربری ترافیک‌زاست از ساخت آنها در شهرجلوگیری می‌شود و عملاً پتانسیل‌های سرمایه گذاری شهر از دست می‌روند .
این كارشناس شهرسازی شهرداری شیراز گفت: اگر نگاهیبه وضعیت شهرهای بزرگ كشورهای مختلف نظیر كشورهای عرب حوزه‌ی خلیج فارس بیندازیم، شاهداستقبال سرمایه‌گذاری در مراكز شهری هستیم؛ ساخت آسمانخراش‌ها، نمودی از سرمایه‌گذاری‌در این كشورها است .
مواجهه مدیران شهری شیراز با پارادوكس ترافیك‌و سرمایه‌گذاری
او گفت: در شهرهای بزرگ سرمایه‌پذیر و جاذب برایسرمایه‌گذاران به بهانه‌هایی مانند ترافیک‌زا بودن، سرمایه‌گذاری، علاقه‌مندان به سرمایه‌گذاریرا فراری نمی‌دهند .
كامران‌نیا با تاكید براینكه اهمیت سرمایه‌گذاریو جذب آن بر کسی پوشیده نیست، گفت: مدیران شهر به اجبار در مقابل پارادوکس بزرگی قرارگرفته‌اند که از یک طرف لزوم سرمایه‌گذاری و بارور شدن پتانسیل‌های شهر و رفع مشکلبیکاران و رشد اقتصادی و در طرف دیگر ترس از موضوع ترافیک و زیر سئوال رفتن به‌خاطردادن مجوز در نقاط حساس(پر پتانسیل) شهر است .
او با یادآوری اینكه، آسیب این موضوع در نهایتبه اقتصاد شهر و عدم رشد بهینه و قاعده‌مند شهرها باز خواهد گشت، گفت: هم اکنون درحاشیه بسیاری از بلوارهای اصلی شیراز و تقاطع‌های مهم که به خاطر حداکثر دسترسی (Accessability) قاعدتاً باید به نحو حداکثری ازآنها بهره¬برداری شود، شاهد تراكم كم و متوسط هستیم .
این كارشناس ادامه داد: ما از پتانسیل بالقوه ایننقاط که هاب توسعه شهری محسوب می‌شود، استفاده نمی‌كنیم و مانع اصلی هم موضوع ترافیکزا بودن اینگونه توسعه متراکم در چنین قسمت‌هایی است .
سرمایه‌گذاری در حاشیه شهرها زمینه‌ساز گسترش بی‌رویهشهر
كامران‌نیا خاطرنشان كرد: ادامه این روند باعثكاهش شدید سرمایه‌گذاری‌های تاثیرگذار در محدوده‌های شهری و رانده شدن سرمایه‌گذارانبه اطراف شهر (خارج از حریم شهری) است كه زمینه‌ساز گسترش بی‌رویه و پراكنده شهر رافراهم می‌كند .
او تصریح كرد: این موضوع از منظر توسعه پایدارشهری مخرب و غیراصولی است؛ برای مثال مجتمع خلیج فارس یا بیمارستان‌هایی که در چندسال گذشته در اطراف شیراز ساخت آنها آغاز شده و تداوم یافته و تاثیر آن بر پراكندگیشهر را باید مد نظر قرار دهیم .
تراكم جمعیت عامل موثر بر ترافیك نیست
این كارشناس شهرسازی اضافه كرد: اگر فرم شهر شیرازرا با یکی از شهرهای آسیای جنوب‌شرقی مقایسه کنیم متوجه می‌شویم که مثلا شهری نظیرهنگ کنگ با تراکم جمعیت 256 نفر در هکتار معضلات ترافیكی شیراز با تراكم جمعیت کمتراز 80 نفر در هکتار را ندارند. پس نمی‌توان ادعا کرد که علت ترافیک زیاد، بالا بودنتراکم است !!
او گفت: شهرهای متراکم دنیا با برنامه‌ریزی و حلمسئله حمل و نقل و ترافیک به استفاده حداکثری از پتانسیل‌های سرمایه‌گذاری خود و جذبسرمایه جهانی پرداخته‌اند و بدین وسیله مشکل اشتغال جوانان را حل کرده‌اند؛ حال آنكهما با پراکنده‌سازی شهر، هزینه اداره و نگهداری شهرها را بالا برده‌ایم و با چاره‌اندیشینكردن برای حل ترافیك، سرمایه‌گذاران را از دست داده‌ایم.
این كارشناس شهرسازی شهرداری شیراز معتقد است كهعلت ترافیک سنگین و آشفتگی خیابان‌های شیراز، ارتباط کمی با تراکم و کاربری (آنچه مورددرخواست سرمایه‌گذاران است) دارد، بلکه بیشتر حاصل برنامه ریزی ضعیف در حوزه حمل ونقل و سایر بخش‌های مرتبط است .
90 درصد سفرهای درون شهری در شیراز با خودرویشخصی است
كامران‌نیا تصریح كرد: اگر امروز 90 درصد از سفرهایدرون‌شهری در شیراز با استفاده از خودروهای شخصی انجام می‌شود، آن را باید یكی از نتایجبرنامه‌ریزی ضعیف و ناكارآمد دانست و مادامی‌كه این روند ادامه داشته باشد، عواقبینظیر اقتصاد ضعیف شهری، بیكاری، كاهش یا كندی رشد اقتصادی و عقب ماندن شهر از رقابت‌در حوزه سرمایه‌گذاری اجتناب‌ناپذیر است .
وی در خصوص نقش مردم و شهرداری در حل این معضلات،ضمن اشاره به اهمیت این موضوع، گفت: اگر شهروندان در شیراز نسبت به استفاده از حملو نقل عمومی رغبت بیشتری نشان دهند، بدون شک با خلوت شدن خیابان‌ها فرصت بیشتری برایسرمایه‌گذاری و اشتغال فرزندانشان فراهم کرده‌اند؛ از طرفی شهرداری هم باید اختصاصاعتبارات بیشتر به حوزه حمل و نقل عمومی را با هدف رونق اقتصادی و رشد متوازن كسب وكار در شهر، در دستور كار قرار دهد .
كامران‌نیا خاطرنشان كرد: ترافیک سنگین در معابرعلاوه برآنکه در موضوع شلوغی و ازدحام، آلودگی هوا، سیما و منظر شهری، مصرف انرژی،تلفات حوادث رانندگی و.. تاثیر گذار است بلکه دافع سرمایه گذاری در محدوده شهر نیزمحسوب می‌شود .
او ادامه داد: توجه به موضوع حمل و نقل عمومی وچاره‌اندیشی برای کاهش سفر با خودروهای شخصی بویژه در بخش مرکزی شهر امری ضروری بودهو باید مورد توجه مدیریت شهر شیراز قرار گیرد .
كامران‌نیا گفت: براساس مطالعات انجام شده امروزه90 درصد از سفرها به مرکز شهری نظیر لندن با استفاده از انواع مدهای حمل و نقل عمومینظیر اتوبوس، مترو، تاكسی، یا شیوه‌هایی نظیر دوچرخه و پیاده‌روی انجام می‌شود و تنها10 درصد از سفرها به مرکز شهر حمل و نقل خصوصی است .
او با بیان اینكه چنین نسبتی برای شیراز برعكساست، گفت: آنچه توسط شورای اسلامی شهر و شهرداری شیراز طی 4 سال پیش رو باید در اولویتقرار گیرد برنامه‌ریزی برای حل این مشکل اساسیاست .
امكان كاهش 20 درصدی ترافیك شیراز طی برنامه‌ای4 ساله
این كارشناس شهرسازی در خصوص ارائه راهكاری برایحل مشكل ترافیك شهر شیراز خاطرنشان كرد: می‌توان سالانه پنج درصد و در پایان چهارسال20 درصد از سفرهای انجام شده با خودروهای شخصی به مركز شهر را كاست .
او با تصریح اینكه راهبردهای رسیدن به چنین هدفیمشخص بوده و قابل اجرایی است، گفت: به نظر می‌رسد اگر در این شرایط حساس به فکر تهیهطرح‌های مطالعاتی زمان‌بر و پرهزینه، شیوه‌های سنتی گسترش راه‌ها و تقاطع‌ها و .. برویمعلی‌رغم اینکه سرمایه و زمان زیادی صرف می‌كنیم، نتیجه چندانی هم در حوزه كاهش استفادهاز خودروهای شخصی، عاید ما نمی‌شود .
كامران‌نیا با یادآوری اینكه تداوم مسیر مواجههبه ترافیك با شیوه‌های سنتی موضوع سرمایه‌گذاری درون شهر را دچار اخلال بیشتری خواهدكرد، گفت: می‌توان با ایجاد محدودیت استفاده از خودروهای شخصی، همزمان با حمایت ازسایر مدهای حمل و نقلی در حوزه عمومی، دوچرخه و پیاده، تاكسی‌های اینترنتی و ... می‌توانزمینه را برای تغییر چهره شهر و رسیده به آنچه در ادبیات برنامه ریزی شهری دنیا به‌عنوان"حمل و نقل پایدار شهری "(sustainable Urban transport) خوانده می‌شود و البته زایش فرصت‌های برای سرمایه‌گذاریدر بخش‌هایی نظیر گردشگری، تجارت، درمان و ... فراهم كرد .
انتهای پیام