چاپ

فارس آنلاین - شیراز- «نشان درجه‌ یک علمی حافظ‌شناسی» از سوی مرکز حافظ‌شناسی به دکتر سعید حمیدیان اعطا شد.

به گزارش خبرنگار مهر ، مدیر مرکز حافظ‌شناسی چهارشنبه شب در مراسم آیین گشایش یادروز حافظ بیان کرد: دکتر سعید حمیدیان (متولد اردیبهشت‌ماه 1324 خورشیدی در تهران) نویسنده، مترجم، پژوهشگر و استاد بازنشسته‌ زبان و ادبیات فارسی دانشگاه علامه طباطبایی است.
کاووس حسنلی ادامه داد: فهرست نوشته‌های دکتر حمیدیان بسیار بلندبالاست. در تالیف، در تصحیح، در ویرایش، در لغت پژوهی، در ترجمه و حوزه‌های دیگر صاجب آثار ارزنده‌ای هستند. کتاب‌ها و مقالات بسیاری از استاد حمیدیان منتشر شده که بیشتر آن‌ها از مهم‌ترین منابع مطالعاتی در حوزه‌ی فرهنگ و ادبیات هستند.
وی ادامه داد: در پیوند با فردوسی بجز کتاب «درآمدی بر اندیشه و هنر فردوسی»، ویرایش «شاهنامه فردوسی، طبع مسکو». در پیوند با نظامی بجز کتاب «آرمانشهر زیبایی (گفتارهایی در شیوه بیان نظامی)»، ویرایش خمسه نظامی، طبع وحید دستگردی، در پیوند با مثنوی «ویرایش مثنوی معنوی، از روی طبع نیکلسون»، در پیوند با سعدی کتاب «سعدی در غزل»، در پیوند با حافظ کتاب «شرح شوق (شرح و تحلیل اشعار حافظ)».در پیوند با نیمایوشیج کتاب «داستان دگردیسی، روند دگرگونی های شعر نیما یوشیج» نشان‌دهنده‌ بخشی از فعالیت‌های گسترده‌ی آقای دکتر حمیدیان در حوزه‌ ادبیات فارسی است.
وی ادامه داد: حال به این کارنامه پر برگ و بار ترجمه‌های ایشان را هم بیفزایید که شامل خطابه پوشکین، داستایوسکی، سه خواهر، آنتون چخوف، اصول نقد ادبی، آی. ا. ریچاردز ،دنیای قشنگ نو، آلدوکس هاکسلی و... است.
وی با اشاره به کتاب شرح شوق نیز بیان کرد: این کتاب ارزشمند پنج جلدی (نزدیک به 4400 صفحه)، شرح و تحلیل اشعار حافظ برپایة متن مصحح پرویز ناتل‌خانلری است. جلد نخست، به ‌مباحث موضوعی و مجلدات دوم تا پنجم، به شرح غزلیات و اشعار غیرغزل حافظ اختصاص دارد. فهرست‌های چندگانه کتاب نیز بر ارزش آن افزوده است.
وی ادامه داد: شرح شوق، اثر برگزیدة بخش ادبیات در سی‌ودومین دورة جایزة «کتاب سال جمهوری اسلامی ایران» شد.
در ادامه مراسم «مرکز حافظ‌شناسی» به‌پاس خدمات ارزندة ایشان در حوزة حافظ‌پژوهی، در بیست‌ویکمین دورة مراسم یادروز حافظ در سال 1396، پنجمین «نشان درجه 1 علمی حافظ‌شناسی» را به دکتر سعید حمیدیان اعطا کرد. این نشان که بالاترین نشان حافظ‌شناسی‌ست، پیش از این به پروفسور هانری دو فوشهکور فرانسوی (اردیبهشت 1386)، پروفسور جیوانی ماریا درمه ایتالیایی (اسفندماه 1386)، دکتر سلیم نیساری (مهرماه 1387) و استاد بهاءالدین خرمشاهی (مهر ماه 1388) اعطا شده است.