چاپ

پیام فارس - چهارمین نشست تخصصی جشنواره "هنر رضوان" با موضوع ""هویت بخشی به اسباب زندگی با الهام از نماد های رضوی"" در دانشکده هنر و معماری دانشگاه شیراز برگزار شد.
به همت انجمن علمی بخش هنر و مرکز آفرینش‌های هنری آستان قدس رضوی و با حضور اساتید، دانشجویان و هنرمندان، چهارمین نشست تخصصی جشنواره "هنر رضوان" با موضوع "هویت بخشی به اسباب زندگی با الهام از نمادهای رضوی، برگزار شد.
دکتر محمدصادق میرزا ابوالقاسمی عضو هیئت علمی بخش هنر دانشگاه شیراز در این نشست، گفت: در تمدن و فرهنگ ایرانی مسئله تجربه های زیستن و مفاهیم زندگی معمولا از طریق سنتی نسبتا پایدار، انتقال داده شده است که این سنت پایدار را معمولا در زبان ادبی با عناوینی مثل پند و اندرز و تذکر می شناسیم و در واقع گوهر درونی فرهنگ ایرانی از این راه در طول تاریخ تمدن ایران انتقال داده شده است .
وی گفت: راه های مختلفی برای اشاعه این موضوع وجود دارد و اسباب و لوازم زندگی که به نوعی موضوع این جشنواره است، یکی از موثرترین رسانه های فرهنگی در حوزه تمدن ایران بوده که وظیفه انتقال این مفهوم را عهده داشته بنابراین خیلی طبیعی است که این مفهوم گاهی روی نقش یک شی یا یک وسیله و گاهی در یک عبارت کوتاه یا کلام نوشتاری بر روی اسباب زندگی تحریر شده باشد .
میرزاابوالقاسمی گفت: گمان من این است که در فرهنگ و تمدن ایران، اسباب و لوازم کار و زندگی علاوه بر اینکه گرهی از کار مردم را می گشوده، طرحی از زندگی هم با خود به همراه داشته و این نکته بسیار مهمی است که در زمانه ای که به سر می بریم جایش خالی است.
مهدی یک پسر، دبیر جشنواره هنر رضوان نیز ضمن اشاره به بحث هویت و فرهنگ در مورد انفصال فضای فرهنگی گذشته و حال، گفت: علاوه بر شکل و فرم آرایه ها و نگاره هایی که در تاریخ هنر وجود دارد، شاهد یک معنا و جهان بینی هستیم که متاسفانه در حال حاضر به جای اینکه در زندگی هایمان ببینیم و با آنها زندگی کنیم، به عنوان عنصر تزئینی و نقشی که در خاطره ها و گوشه طاقچه ها جای دارد، مواجه می شویم و انگار در دل چیزی داریم که در ظاهر واجد آن نیستیم .
وی افزود: این که تزئینات و اتفاقات پیرامون، ما را به آن چیزی که در دل داریم نزدیک می کند، نشان می دهد که متاسفانه این اتفاق نیافتاده و این یک مسئله بزرگ فرهنگی است.
دبیر جشنواره هنر رضوان گفت: امروز اسباب زندگی جایگزین محصولاتی شده که در واقع کاربرد دارند ولی هویت و حکمت را به همراه ندارند و چون ما احساس نیاز به یک سری وسایل و تجهیزات می کردیم تا نیازهای زندگی روزمره را رفع کنیم دست به دامان هر ابزاری شده ایم که سطحی تولید شده اند .
یک پسر ادامه داد: نکته مهم اینکه اگر قرار بر شکل گیری تمدنی است، این تمدن باید از خودش هویتی داشته باشد و همه وسایل و ابزار باید با هم ارتباط داشته باشند که ما در دوره صفویه به خوبی شاهد این موضوع بوده ایم .