بزرگنمايي:

فارس آنلاین - روزنامه طلوع از نشریات استان فارس در شماره 2142 یادداشتی با عنوان "چرا در کشورهای جهان سوم، اعتراضات اجتماعی به خشونت کشیده می شود؟" منتشر کرده است.
دراین یادداشت به قلم محمد مهدی جعفری زاده صاحب امتیاز و مدیرمسئول این روزنامه آمده است: متاسفانه در کشورهای جهان سوم چون مردم نمی دانند که چگونه مطالبات و خواسته های به حق خود را به طریق مسالمت آمیز و با زبان گفت و گوی مدنی بیان کنند، به محض شروع اعتراضات خیابانی، شعارهای صنفی و مردمی آنان، با مداخله عده ای فرصت طلب و یا ناآگاه ، به شعارهای تند ضدحکومت سوق داده می شود و به درگیری آنان با نیروهای مسلح می انجامد. این بلد نبودن روش اعتراض و منجر شدن به درگیری، خشونت و احیانا کشته شدن تعدادی، بدترین فرجام و نتیجه ای است که از یک حرکت مدنی و اجتماعی متولد می شود. ریشه این نابلدی، عدم کارایی و عدم آگاهی مردم در اعتراضات اجتماعی چند چیز است:
1-چون حرکت مردم در این اعتراضات به صورت جزبی و سازمان یافته و تحت برنامه و رهبریِ مشخصی نیست و به صورت توده وار، بی برنامه و بی هدف انجام می گیرد، لذا عقربه خواسته های مردم دائم تغییر می کند و هرلحظه از شاخه ای به شاخه دیگر می پرد و معلوم نمی شود که نهایتا مردم چه می خواهند! اگر در این کشورها، احزاب واقعی (نه تشریفاتی وضعیف و حکومت ساخته) شکل بگیرد و به آنها آزادی کامل و قانونی جهت اظهارنظر و اعلام خواسته های خود داده شود، مسئولیت تجمعات و میتینگ ها و اخذ مجوز به عهده احزاب بوده و آنها موظفند که شعارها و حرکت های معترضان را ساماندهی و کنترل کرده و از ساختارشکنی و تخریب اموال عمومی جلوگیری کنند. در این صورت اگر همانند کشورهای پیشرفته ، حتی دائما اعتراضات خیابانی شکل گیرد، با آرامی به پایان می رسد و خواسته های معترضان بعد از پایان یافتن اعتراضات، قابل پیگیری از طرف احزاب خواهد بود.
2- در کشورهای جهان سوم مطبوعات، رادیو، تلویزیون و رسانه های قانونی از آزادی فعالیت برخوردار نیستند لذا در این فضای سانسور شده، رسانه های مجازی و معاند از درون و بیرون کشور، «رهبری افکار عمومی » را به دست گرفته و مطابق اهداف خود به آنها خط می دهند و چون این رسانه ها از طرف حکومت ها، فیلتر و یا محدود می شوند مردم در گرایش به آنها، حریص تر وکنجکاوتر می شوند و بنا به گفته مشهور: الانسان حریص بما منع (انسان به آنچه منع شود، حریص تر می شود) روز به روز گرایش مردم به رسانه های بیگانه و مجازی افزایش می یابد. از طرف دیگر رسانه های قانونی که خیرخواه کشورند، در وضعیت هشدار و کنترل قرار می گیرند که نهایتا فضای جامعه ، ملتهب تر و ناآرام تر می شود. اگر در این کشورها به رسانه های قانونی خود آزادی کامل می دادند که در این مواقع بتوانند در کنار انعکاس اخبارها و گزارش های بدون سانسور، با تحلیل های صحیح، مردمی و کارشناسانه، «هدایت افکار عمومی» را به دست گیرند، تجمعات و اعتراضات مردم، بدون آسیب زدن به جامعه و حکومت، به نتایج دلخواه طرفین منجر می شد.
3- در کشورهای جهان سوم، شفافیت در مسایل مالی و سیاسی وجود ندارد و یا بسیار ضعیف است. همین ابهامات و بی خبر گذاشتن مردم، بهانه به دست رسانه های معاند و مجازی می دهد تا دست به افشاگری بزنند و شاخک های مطالبات مردم را حساس کنند. آنگاه این افشاگری ها و خبردار شدن از پشت پرده ها ( راست یا دروغ)، باعث بی اعتمادی مردم نسبت به حکومت های خویش شده و لذا شهروندان جهان سوم همیشه در حالت بی اعتمادی، شک، تردید و ناآرامی و به دنبال آن وقوع جنبش های زیرزمینی و نهایتا انقلاب و یا کودتا به سر می برند. در حالی که صدها سال است که در کشورهای دمکراتیک ؛که شفافیت وجود دارد ،هیچگونه کودتا و انقلابی رخ نداده و همه احزاب به صورت علنی و بدون ترس و واهمه فعالیت می کنند و مردم همه خرج و دخل کشور را به راحتی رصد کرده و در تصمیمات سرنوشت ساز کشور دخیل می شوند.
4- در کشورهای جهان سوم، قانون اساسی مترقی؛ که همه چیز به نفع مردم و همه اختیارات در دست مردم باشد وجود ندارد و اگر هم چنین قوانینی وجود داشته باشد، اجرا نمی شود و عوامل آشکار و پنهان، قانون اساسی را نادیده گرفته و یا دور می زنند و لذا بخشی از قانون اساسی برای همیشه، معطل بر روی کاغذ می ماند. در حالی که در کشورهای پیشرفته تمام اصول قانون اساسی به نفع مردم است و حکومت ها، کارگزاران و عوامل اجراییِ مطالبات و خواسته های مردم هستند. در جهان سوم زمانی که مردم می بینند قانون اساسیِ نجات دهنده آنان وجود ندارد و یا اگر وجود دارد به آن عمل نمی شود، ناامید می شوند و به اعتراضات اجتماعی جهت تحقق خواسته های خویش روی می آورند.
امّا در کشور عزیز ما ایران که انقلابش در اعتراض به خاطر فقدان همین موارد چهارگانه فوق در بستر دینی و اعتقادی رخ داد و باید کشوری الگو و اسوه مبتنی بر دین و علم به جهان ارائه دهیم نه فقط در مقایسه با کشورهای جهان سوم بلکه در مقایسه با کشورهای پیشرفته نیز باید فضایی بازتر، مردمی تر، با نشاط تر و پیشرفته تر ایجاد کند تا بتواند مورد استقبال ملت خویش و مردم جهان قرار گیرد.
6114/ 2027
دریافت: علی اکبر خرامش ** انتشاردهنده: سیداحمد نجفی