بزرگنمايي:

فارس انلاين- در آستانه سالگرد امضاي برجام يا همان اقدام مشترک توسط ايران و کشورهاي 1+ 5 مي توان به وضوح اثرات مثبت توافق هسته اي را مشاهده کرد و اين يک واقعيت انکارناپذير است که تحريم ها مشکلات زيادي براي کشور ايجاد نموده بود و تداوم تحريم ها شرايط اقتصادي کشور را هر روز بدتر از ديروز مي کرد.
اما هنوز هم گروهي که عمدتاً مخالفان دولت هستند، بدون در نظر گرفتن مصالح ملي با دستاويز قرار دادن مشکلات اقتصادي فعلي همانند رکود اقتصادي «برجام» را بي اثر مي دانند و مرتب در رسانه هايشان يا شبکه هاي اجتماعي به دنبال تبليغ اين موضوع هستند که مذاکرات هسته‌اي هيچ سود يا منفعتي براي کشور نداشته است.
اي کاش گروه هاي سياسي و رقيبان دولت به تلاش‌هاي خود براي بي‌اهميت نشان دادن اثرات مثبت توافق هسته‌اي پايان مي دادند و برجام را به عنوان دستاوردي ملي که کشور را پس از سال ها از زير سايه تحريم و جنگ رهايي بخشيده است از ليست مباحث و اختلافات ميان گروه‌هاي سياسي خارج کنند تا بررسي دستاوردها و نقص‌هاي آن با نگاهي منصفانه و البته صادقانه انجام گردد.
در واقع بايد بپذيريم که اين تفاهم‌نامه تصميم نظام، دولت و مردم بود که در يک اجماع کلي و در همه ارکان حاکميت و ملت گرفته شد و از اين جهت نمي‌توان آن را زير سؤال برد. مقام معظم رهبري در جريان جزء به جزء مذاکرات طولاني و فرسايشي تيم مذاکره کننده ايران با 6 کشور ديگر قرار مي گرفتند و بدون اجازه رهبري هرگز اين توافق صورت نمي گرفت و طبيعي است که در توافق امتيازاتي داده مي شود تا امتيازاتي گرفته شود.
در زمان تحريم با کاهش شديد فروش نفت مواجه شديم که عمده درآمد کشور است و براي دريافت و وارد کشور کردن پول همان ميزان اندک فروش نفت نيز هزاران مشکل وجود داشت که نمونه بارز آن جريان بابک زنجاني است که هنوز هم پول نفت فروخته شده را پس نداده است و ساير دلالان تحريم که يکي پول دکل نفتي را گرفته و دکلي وارد کشور نشد و ديگري...
از سوي ديگر بسياري از نيازهاي کشور به دليل تحريم به راحتي از خارج کشور تأمين نمي گرديد و همين موضوع نيز محور ديگر فعاليت دلالان تحريم بود که نيازهاي کشور را با نام شرکت هاي خارجي خريداري مي کردند و از مسيرهاي غير استاندارد وارد کشور مي گرديد و اينگونه هزينه دلالي و انتقال کالا به قيمت اصلي اضافه مي گرديد و مثلاً فلان دستگاه پزشکي اتاق عمل اگر 2 هزار دلار قيمت داشت از اين طريق نزديک به 2 هزار و 500 دلار براي کشور هزينه داشت.
در يک جمله درآمد کشور از فروش نفت و فرآورده هاي پتروشيمي ها از نصف نيز کمتر شده بود و در آن سوي سکه هر قلم کالاي مصرفي و دستگاه يا ماشين آلات مورد نياز کشور يا هزينه مضاعف خريداري مي گرديد و اينگونه است که اساتيد علم اقتصاد همچون دکتر سعيد ليلاز استاد دانشگاه شهيد بهشتي مدعي مي گردد بدون برجام اقتصاد ايران سقوط آزاد تا مرز فروپاشي را تجربه مي کرد!
در پايان سخني با دلواپسان و مخالفان برجام داريم که اگر برجام به ضرر ايران اسلامي بود پس چرا تنها رژيم صهيونيستي، سران آل سعود و جمهوري خواهان جنگ طلب آمريکا از آن ناراحت شدند و همه تلاشي کردند تا برجام امضا نشود؟