بزرگنمايي:

فارس آنلاین - روزنامه شیرازنوین چاپ شیراز در شماره 221 در مصاحبه ای با رئیس سابق کمیسیون ورزش شورای شهر شیراز به بررسی دلایل فعال نبودن شهرداری شیراز در عرصه ورزش حرفه ای در سال های گذشته پرداخته است.
این روزنامه تیتر "یک قانون را در شیراز اجرا می کنند اما در57 شهر ایران خیر!!" را برای مصاحبه خود با سیدکمال پاک فطرت عضو شورای چهارم شهر شیراز برگزیده است.
بخش آغازین مصاحبه وحید پارسایی خبرنگار شیرازنوین با این روزنامه بدین شرح است:
"آخرین ساعات کاری اعضای شورای چهارم شهر شیراز داشت سپری می شد که طبق قرار قبلی با سیدکمال پاک فطرت در اتاق کارش روبرو شدیم. «سید» ، ساعتی از آخرین ساعات عمر نمایندگی اش در شورای شهر شیراز را به ما اختصاص داده بود و با ما می خواست از عمر سه ساله نمایندگی اش در شورای شهر شیراز و از ریاستش بر کمیسیون ورزش این شورا سخن بگوید.
11 ماه بعد از شروع بکار شورای چهارم ، نوبت به او رسید تا به جای شبیر زارع بر صندلی شورا تکیه بزند و حالا هم که در شورای پنجم به مانند شورای چهارم در جمع اعضای علی البدل قرار گرفته ، منتظر روزی است که در جمع اعضای اصلی قرار بگیرد.
سید کمال یا حاج کمال با اینکه از ورزشی نویسان قدیمی فارس است اما مدتهایی را که در شورای شهر و پیش از آن هم در هیات ورزشی بیلیارد فارس سکاندار بود ، کمتر قلم می زد.
سخن ما با سیدکمال پاک فطرت که بدون اغراق نیست ، منشا کمک های شایانی به ورزش شیراز است ، در لحظاتی انجام می شد که او تلفن هایش را بی پاسخ نمی گذاشت و سعی می کرد حلالیت بطلبد.
** شما به عنوان یک عضو ورزشی به شورای شهرشیراز آمدید چه اقداماتی برای ورزش این شهر انجام دادید؟
- آن موقع کسی مرا به عنوان چهره ورزشی نمی شناخت. با اینکه در ورزش فارس به عنوان رییس هیات ، خبرنگار ورزشی و ... سالها حضور داشتم اما ورزش فارس و شیراز گسترده است و کمتر کسی مرا می شناخت و به عنوان یک چهره ورزشی در نظر می گرفت.
البته غیر از بنده ، چهره های ورزشی در شورای چهارم بودند اما بنده حقیر بعد از ورود به جمع آنها حرکتی را شروع کردم و با حمایت از باشگاهها و هیات های ورزشی وورزشکاران و نیز با برگزاری مسابقات ورزشی محلات می خواستم یک تحول تازه ای را پدید آورم. بحث حمایت از ورزش شیراز تا پیش از آن به صورت شخصی و موردی در شورای شهر مطرح می شد اما در شورای چهارم این موضوع جدی تر و همگانی تر دنبال شد.
وقتی وارد شورا شدم سعی کردم در کنار مسائل مربوط به شهر، ورزش را به عنوان یکی از دغدغه های مردم مطرح کنم. خوشبختانه قدم های مثمر ثمری برداشتیم. از جمله اینکه: تصویب آئین نامه تجلیل از نخبگان ورزشی، تعیین مبلغی برای کمک های سالیانه به هیات های ورزشی و به ورزشکاران ، برگزاری مسابقات محلات شیراز در رشته های مختلف ورزشی، توسعه اماکن ورزشی تحت تملک شهرداری.
هرچند معتقدیم این اقدامات در خور شان جامعه ورزشی شیراز نیست اما می توان نقطه شروع خوبی برای شهرداری و شورای شهر شیراز برای کمک به ورزش باشد. دونهادی که که تاکنون هیچ ذهنیتی در خصوص کمک به ورزش شهر نداشته اند.
** برای فرد جایگزین شما در کمیسیون ورزش شورای شهر چه سخنی دارید؟
- امیدوارم روند کمک به ورزش شیراز که در شورای چهارم آغاز شده، توسط اعضای محترم شورای پنجم هم ادامه داشته باشد و ما شاهد این باشیم که شهرداری شیراز مانند بقیه شهرداری های کشور نسبت به ورزش قهرمانی و حمایت از ورزشکاران حرفه ای شیراز همت بگمارد. چرا که ورزش امروزه به عنوان نیاز اساسی هرجامعه ای مدنظر قرار دارد و بی توجهی به آن موجب خمودگی و عدم سلامت جامعه می شود. تا حد توان سعی کردیم برای ورزش شیراز قدم هایی برداریم که البته تا پیش از این در شورای شهر کسی برنداشته بود.
** بعد از شورا به کجا می روید؟
- دنبال کار و زندگی ام. کارمند شهرداری هستم به آنجا می روم اما همچنان یک چهره ورزشی هستم و هر کاری از دستم بیاید برای ورزش شهرم انجام می دهم.
** آقای پاک فطرت اصلی ترین و مهم ترین انتقادی که به شورا و شهرداری شیراز در خصوص ورزش مطرح است اینکه شهرداری شیراز در ورزش حرفه ای ورود نمی کند در حالی که اکثر شهرداری های ایران خصوصا تبریز و ...تیمهای مطرح ورزشی دارند
- شورا همه راهها را طی کرد تا بلکه شهرداری شیراز در ورزش حرفه ای ورود پیدا کند و دست ورزشکاران این شهر را بگیرد. درست است که شهرداری از شورا دستور می گیرد اما مشکل جای دیگری بوده و هست.
یک سری بخشنامه هایی در کار است که تنها اختصاص به شهر شیراز شده و در هیچ شهرداری کشور کاربرد نداشته است. متاسفانه همه می خواهند اول در شیراز و فارس ، بخشنامه ها اجرایی شود. بخشنامه ای که شهرداری شیراز را از ورود به ورزش حرفه ای و تیمداری منع کرده ، از سوی وزارت کشور به شیراز فرستاده شده است.
سوال ما این است: اگر بخشنامه ای داریم که شهرداری ها نباید در تیمداری ورود پیدا کنند پس چرا در57 شهر ایران شاهد تیمداری از جانب شهرداری ها هستیم؟
سوال ما همین است. سوال بی جواب ما هم هست. چرا این 57 شهرقانون فوق را اجرا نمی کنند. چرا قوانین در فارس و شیراز فقط کاربرد دارد؟ چرا بخشنامه به بقیه جاها نمی فرستند؟ در شهرداری همچون شهرداری تبریز ما شاهدیم که علاوه بر تیمداری به سایر تیمهای ورزشی در سطح بالا نیز کمک می کنند.
** تلاش شورای چهارم در این رابطه چه بود؟
- دهها بار موضوع تضییع حقوق شیرازی ها را با منع کردن شهرداری شیراز برای ورود به ورزش حرفه ای دنبال کردیم. آنرا به صورت مصاحبه، سخنرانی، نطق و مراجعه حضوری با مسئولین کشور ، استانداری فارس و شهرداری شیراز بیان کردیم. اما متاسفانه به آن توجهی نداشتند.
در مورد تیم فوتبال برق شیراز با قدمت 70 ساله هم همین گونه اتفاق افتاد. هیچ شهری اصل 44 را اجرا نکرد به جز شیراز!! ما شاهد بودیم که برق شیراز را به بخش خصوصی واگذار کردند و باعث نابودی آن شدند. در حالی که هیچ یک از تیمهای دولتی به بخش خصوصی واگذار نشد به جز برق شیراز!! این نشان می دهد که یا ما قانون را بلد نیستیم و یا دیگران مطیع قانون نیستند!!
** شما در زمانی که رییس کمیسیون ورزش شورای شهر بودید کمبودهای ورزش شهرتان را در چه می دیدید؟
- بزرگترین کمبود ورزش شیراز، قطعا کمبود مالی است. شاید پیش از این کمبود های ورزش شیراز در بحث سرانه بود اما در حال حاضر تا حدودی این معضل رفع گردیده است هرچند که یک سری نواقص و کمبودهایی وجود دارد.. مشکل عمده ورزش ما، مالی است. تمام تیمهای ما الآن حتی برای اعزام خودشان هم مشکل مالی دارند و ما نتوانستیم این مشکل را رفع کنیم.. به عبارتی باشگاهها و ورزشکاران ما صورت را با سیلی سرخ نگه داشته اند.
در کشورهای دیگر اول معنی باشگاه داری را درست عملیاتی می کنند. داخل کشور ما هر کسی یک تمی ورزشی را تشکیل می دهد و به آن می گویند: باشگاه!! البته شنیده شده هیات فوتبال فارس و با همت کاووس عباسی رییس آن این مشکل در حال برطرف شدن است و ان شاالله در آینده نزدیک باشگاهها همگی ضاطبه مند خواهند شد.چیزی به نام باشگاه به معنا و مفهوم واقعی در فارس و شیراز نداریم. در بسیاری از استانهای کشور هم نداریم.
** ورزش فارس و شیراز با چه مشکل عمده ای روبرو است؟
- یکی از مشکلات عمده که فارس و شیراز همیشه گریبانگیر آن بوده و هست اینکه ذهنیت ورزشی در بین مسئولین همواره کم بوده است. و همین باعث شده که ما نتوانیم جایگاه ورزش را برای مردممان به خوبی تبیین کنیم. اول باید مسئولین و نمایندگانمان در مجلس شورای اسلامی و همچنین مدیران دولتی و غیر دولتی ، ذهنیت ورزشی جابیفتد و علاقمندی آنها نه در حد حرف بلکه در مقام عمل مشاهده شود تا سایرین هم رغبت کنند برای کمک یا سرمایه گذاری در ورزش فارس یا شیراز قدم به جلو بگذارند.
** به عنوان یک عضو ناظر در این سه سال ، عملکرد شهرداری شیراز را در ورزش چگونه ارزیابی می کنید؟
من معتقدم که شهرداری شیراز زحمت زیادی بریا اماکن ورزشی کشید اما متاسفانه این اماکن ورزشی غالبا کارشناسی نبوده اند. اینکه بر چه اساسی این سالنها احداث شده اند جای بحث دارد. شهرداری زمین های کوچک با چمن مصنوعی زیادی را افتتاح کرده است که قریب به زمین چمن مصنوعی می شود. آیا اگر به جای این چهل زمین کوچک، چهار تا زمین مصنوعی بزرگ در چهار گوشه شهر افتاح می کرد بهتر نبود؟ آیا تاثیرش بیشتر نبود؟ می دانید که کمبود زمین چمن بزرگ در شیراز خود یک معضلی شده است.
ساخت اماکن ورزشی در راستای رسالت شهرداری است. و همین طور که شهرداری ها می کوشند که شهری را توسعه بدهند این توسعه باید در راستای سلامت و رفاه جامعه باشد. رکن اصلی سلامت یک جامعه، ورزش است. بنابراین برای اینکه سلامت جامعه تامین بشود ، شهرداری ها باید در ساخت اماکن ورزشی مثل سایر وظایف عمرانی،حساس باشند...
6114/ 2027
دریافت خبر: علی اکبر خرامش ** انتشاردهنده: سیداحمد نجفی