بزرگنمايي:

فارس آنلاین - شیراز - ایرنا - مجموعه شعر بغض های نارس شرح جراحات آخرالزمانی است که فرنگیس شنتیا، شاعر و روزنامه نگار شیراز آن را نگاشته و اکنون روانه بازار شده است.
به گزارش دریافتی سه شنبه ایرنا از روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس، بغض های نارس نوشته فرنگیس شنتیا سال ٩٥ مجوز چاپ دریافت کرد.
بنا به این گزارش این دومین کتاب منتشر شده از این شاعر و روزنامه نگار شیراز است که رویکردی انتقادی، دارد و مجوز چاپ دریافت کرده است.
اولین مجموعه شعر شنتیا به نام در انفرادی آفتاب در سال ٩٤ به چاپ رسید و به گفته خود شاعر برای فراهم شدن فضایی به نسبت مصون از موضع گیری های تک بعدی و سلیقه ای و اعمال بی برو برگرد حذف و سانسورهای گسترده ، ١٦ سال در انتظار مانده است.
بغض های نارس دفتر شعر فرنگیس شنتیا پنجاه و سه قطعه شعر به نسبت کوتاه دارد که بخشی از تراژدی زندگانی مدرن در شهرهای بزرگ را به نمایش می گذارد.
راوی کتاب در زندگانی امروز به شدت آسیب دیده است. این آسیب دیدگی ها عادی نیست و تا ژرفای فاجعه پیش می رود.
آیات دفتر شعر بغض های نارس، جراحت و درد، دشنام و بمب و گلوله است. برخی از تعابیر کتاب، گزاره های فروغ فرخ زاد در شعر «آیه های زمینی» را به یاد می آورد.
هر بوسه و هر لبخند/ بر لب هایمان تاول می شود / مردها شهوت خود را در لوله های تفنگ خالی می کنند/ و دختران نابالغ / با خون برادرهای خود ناخن هایشان را رنگ می زنند. بندهایی از این کتاب است.
دنیایی که به تعبیر شنتیا مردم امروز در آن به سر می برند و سهم زنان نیز از درد و رنج و مصیبت، از مردها به مراتب بیشتر است، دنیای زرین پیشرفت و تکامل آدمی نیست،دنیای مکاشفات وحشتناک یوحناست.
در دفتر شعر بغض های نارس تصاویری که بوی خشونت ،جنایت و خون و کشتار می دهد به فراوانی آمده است به طوری که سراینده آن را در ردیف نویسندگان و شاعران دوره آخرالزمانی قرار می دهد.
تعابیر خشن دیگری در دفتر بغض های نارس درباره اشخاص و نیروهای بدکار آمده که به شعر جنبه نمایشی دراماتیک می دهد:«گلو می برند ، گردن می زنند / در عبادتگاه بت های گوشتی پر حرف / جهل مجسم / جهل مکرر/ جهل نامیرا / هرگز از میان نمی رود / می میرد و فربه تر به دنیا می آید .
دفتر شعر بغض های نارس جد و طنز، رنج وشادی، کام و ناکامی را بهم می آمیزد و معجون شاعرانه مدرنی به وجود می آورد.
دریافت : نیکنام خشنودی ** انتشاردهنده :‌غلامرضا مالک زاده
6113 /1876